Η ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΠΡΩΤΗΣ ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΗΣ, ΑΧΡΙΔΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ

Ευανθία Κωνσταντίνου ή Τέγου-Στεργιάδου
Αρχιεπισκοπή Πρώτης Ιουστινιανής, Αχριδών και πάσης Βουλγαρίας. Ένας πομπώδης τίτλος στηριζόμενος σε πλαστά έγγραφα

Θεσσαλονίκη, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, 2019 (Δεκέμβριος)
Σελίδες: 255, με α/μ εικόνες
Διαστάσεις: 17 x 24 εκ.
ISBN χαρτόδετου: 978-960-9458-33-7
Τιμή: 20,00 € // στο βιβλιοπωλείο μας 18,00 € 



«...Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών με την παρούσα έκδοση ανακαλεί στη μνήμη μας την περιοχή της Αρχιεπισκοπής «Πρώτης Ιουστινιανής Αχριδών και πάσης Βουλγαρίας», που τα ιστορικά γεγονότα της αρχίζουν από την εποχή του Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Ιουστινιανού (527-565), συνεχίζονται επί Βασιλείου Β΄ (976-1025) και βρίσκονται στην επικαιρότητα τέλη του 12ου αρχές 13ου αιώνα, όταν Αρχιεπίσκοπος της ήταν ο Δημήτριος Χωματιανός (1216-1234).

Τον 15ο αιώνα ο Αρχιεπίσκοπος Αχρίδας ο Ματθαίος (1410-1416) εμφάνισε κάποια έγγραφα, όταν επισκέφτηκε την Κωνσταντινούπολη, στον Αυτοκράτορα Μανουήλ Β΄ και στην ενδημούσα Σύνοδο επί Πατριαρχίας Ευθυμίου Β΄. Ο Πατριάρχης διαμαρτυρήθηκε δριμύτατα και του επιτέθηκε εγγράφως για το τόλμημά του να χρησιμοποιήσει πλαστά έγγραφα, τα οποία θα του απέφεραν προνόμια στην Αρχιεπισκοπή του. Εκατό χρόνια αργότερα ο Πρόχορος (1523-1537) επανέλαβε το ίδιο εγχείρημα μετά την πτώση του Βυζαντίου (1453) στους Τούρκους. Παρουσιάστηκε στην Κωνσταντινούπολη στο «διβάνι», όταν Πατριάρχης ήταν ο Ιερεμίας Α΄ με τα ίδια πλαστά έγγραφα και προσπάθησε να αυξήσει τη δικαιοδοσία του θρόνου του, υφαρπάζοντας Επισκοπές ανήκουσες στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης. Ο Πατριάρχης αντέδρασε εκδίδοντας «φεϊτιφά» με τον οποίο αποδείκνυε τις απαράδεκτες απαιτήσεις του αρχιεπισκόπου, τις στηριζόμενες σε χαλκευμένα έγγραφα. Τον Αρχιεπίσκοπο Πρόχορο τον απέπεμψαν από την Κωνσταντινούπολη αφενός ο Πατριάρχης αφετέρου οι Τούρκοι πασάδες, όταν πληροφορήθηκαν τη χρήση πλαστών έγγραφων για την επίτευξη του σκοπού του. Η Αρχιεπισκοπή αυτή με τον πομπώδη τίτλο συνέχισε την ύπαρξή της ως τον 18ο αιώνα, όταν με πρωτοβουλία του Πατριάρχη ενσωματώθηκε στον θρόνο της Κωνσταντινούπολης...»

(πηγή: Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών)