ΚΛΕΦΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ. ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΑ ΣΕ ΠΕΝΤΕ ΓΛΩΣΣΕΣ (1824-1843)

Κλέφτικα Τραγούδια. Μεταφρασμένα σε πέντε γλώσσες (1824-1843)

Εισαγωγή: Αλέξης Πολίτης
Επίμετρο και Επιμέλεια: Παντελής Μπουκάλας
Επιλογή τραγουδιών: Παντελής Μπουκάλας & Αλέξης Πολίτης
Μετάφραση: Κλωντ Φωριέλ – γαλλικά / Γιόχαν Βόλφγκανγκ Φον Γκαίτε & Βίλχελμ Μύλλερ – γερμανικά / Τσαρλς Μπρίνσλεϋ Σέρινταν & Π.Μ.Λ Τζος – αγγλικά / Νικολό Τομμαζέο – ιταλικά / Ν.Ι. Γκνιέντιτς & Γεώργιος Ευλάμπιος - ρωσικά
Αθήνα, Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, 2020 (Νοέμβριος)
Σελίδες: 192, με έγχρωμες και α/μ εικόνες
Διαστάσεις: 18 x 27 εκ.
ISBN χαρτόδετου: 978-618-5154-52-3
Τιμή: 10,00 € // στο βιβλιοπωλείο μας 9,00 €

Η έκδοση το 1824-1825 στο Παρίσι, από τον σπουδαίο λόγιο Κλωντ Φωριέλ μιας δίτομης συλλογής Ελληνικών δημοτικών τραγουδιών, μεταφρασμένων στα γαλλικά, αποτέλεσε καθοριστική βοήθεια για την Ελληνική Επανάσταση. Το λόγιο ευρωπαϊκό κοινό και οι Φιλέλληνες έρχονταν έτσι σε επαφή με τη σύγχρονη δημιουργία των Ελλήνων, και όχι μόνο με το κλέος των προγόνων τους.

 

Με έναυσμα την έκδοση του Φωριέλ ακολούθησαν, τα επόμενα χρόνια, μεταφράσεις και εκδόσεις ελληνικών δημοτικών τραγουδιών και σε άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες εκτός από τα γαλλικά: στα γερμανικά, τα αγγλικά, τα ιταλικά και τα ρωσικά. Στην κίνηση αυτή πρωτοστάτησαν σπουδαία ονόματα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας και λογιοσύνης, όπως ο Γκαίτε, ο Βίλχελμ Μύλλερ, ο Π. Μ. Λ. Τζος, ο Τσαρλς Μπρίνσλεϋ Σέρινταν, ο Νικολό Τομμαζέο, ο Ν. Ι. Γκνιέντιτς, ο Γεώργιος Ευλάμπιος.

Ο παρών τόμος αποτελεί μια μικρή, συμβολική και πάντως οφειλόμενη ανταπόδοση στο μέγα δώρο του Φωριέλ, των άλλων συλλεκτών-εκδοτών και των μεταφραστών. Αφορμή η συμπλήρωση δύο αιώνων από την κήρυξη της Επανάστασης, μια επέτειος εμβληματική, που υπαγορεύει τον εναρμονισμό της συγκίνησης με τον στοχασμό.

Δεν παρουσιάζονται εδώ όλα τα κλέφτικα τραγούδια που μεταφράστηκαν στις πέντε ευρωπαϊκές γλώσσες. Δειγματοληπτικά, δημοσιεύονται περίπου δώδεκα τραγούδια από κάθε γλώσσα υποδοχής, τη γαλλική, τη γερμανική, την αγγλική, την ιταλική και τη ρωσική, ώστε με τις πέντε αυτές ψηφίδες να σχηματιστεί μια καθαρή εικόνα του λογοτεχνικού αλλά και του πολιτικού ενδιαφέροντος των Ευρωπαίων για τη λαϊκή ποίηση των Νεοελλήνων. 

(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)