ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΙΔΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΤΟΥ ΜΙΕΤ

Αριστοτέλης Δεληγιαννίδης 

MOVEMENTS (Κινήσεις)

στο Βιβλιοπωλείο του ΜΙΕΤ – Τσιμισκή 11, Θεσσαλονίκη

Εγκαινιάζεται την Πέμπτη, 30 Μαΐου 2013, στις 20.00, στον εκθεσιακό χώρο του Βιβλιοπωλεί­ου του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (Τσιμισκή 11) η ατομική έκθεση του νέ­ου καλλιτέχνη Αριστοτέλη Δεληγιαννίδη με τίτλο: MOVEMENTS (Κινήσεις). 

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 13 Ιουλίου 2013 και θα λειτουργεί με το εξής ωράριο: Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο 10:00-15:00, Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 10:00-21:00, με ελεύθερη εί­σο­δο για το κοινό.

Το αποτέλεσμα, έγχρωμο ή ασπρόμαυρο, είναι πολύ κοντά σε εικόνες γκράφιτι που συνήθως συνα­ντά­με σε δημόσιους χώρους. Όμως, παρόλη την αισθητική συγγένεια, στόχος του Δεληγιαννίδη δεν είναι να επέμβει στο περιβάλλον του και να το τροποποιήσει, αλλά να μεταφέρει στο χαρτί μέσα από μια άμεση, σχεδόν αυτόματη διαδικασία, την αυθόρμητη αντίδρασή του σε όσα συμβαίνουν γύ­ρω του, την αρχή της δράσης του ως ανταπόκριση σε αυτά.

Όπως σημειώνει ο ίδιος ο καλλιτέχνης: «Η κίνηση μέσα σε ένα χώρο μπορεί να είναι αρμονική ή και όχι. Μπορεί να είναι ευθεία, ζιγκ ζαγκ, κυκλική και να αρχίζει να δημιουργεί γεωμετρικά σχήματα, λέξεις, μουτζούρες, fractal, ή ακόμη και τοπία. Μία κίνηση μπορεί να καταστρέψει, να γιατρέψει ή και να μαγέψει. Η έκθεση αυτών των έργων είναι μία σειρά απλών κινήσεων αυθορμητι­σμού στο χώρο που απεικονίζουν αυτό που νιώθω όταν αρχίζω μία συζήτηση με ένα φίλο, όταν κάνω φλερτ, όταν ζητάω ή προσφέρω ή όταν αρχίζω να παίζω. Είναι δηλαδή οι κινήσεις που μεσο­λα­βούν μεταξύ του κτύπου της καρδιάς και της έκφρασης. Είναι η απεικόνιση της κινητοποίησης».


INFO – Έκθεση Αριστοτέλη Δεληγιαννίδη «MOVEMENTS (Κινήσεις)»
 








Η έκθεση θα εγκαινιαστεί την Πέμπτη 30 Μαΐου 2013 στις 20:00

Διάρκεια
Παρασκευή 31 Μαΐου έως και Σάββατο 13 Ιουλίου 2013

Ωράριο λειτουργίας 
Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο 10:00-15:00 
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 10:00-21:00

Η είσοδος είναι ελεύθερη στο κοινό 
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2310 288.036, fax: 2310 226.460

bookstore-thessaloniki@miet.gr
http://www.miettsimiski11.blogspot.com

Κ. Θ. ΔΗΜΑΡΑΣ, ΣΥΜΜΙΚΤΑ Δ', ΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙ ΜΕΘΟΔΟΥ. ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΤΟΥ ΜΙΕΤ

Εκδήλωση με αφορμή την κυκλοφορία της δίτομης έκδοσης Κ. Θ. Δημαράς, Σύμμικτα Δ΄, Λόγια περί μεθόδου θα λάβει χώρα στο Βιβλιοπωλείο του ΜΙΕΤ στη Θεσσαλονίκη (Τσιμισκή 11) την Παρασκευή 24 Μαΐου 2013, στις 20.00. Η εκδήλωση πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Βιβλιολογικό Εργαστήρι «Φίλιππος Ηλιού» του Μουσείου Μπενάκη. 

Για την έκδοση αλλά και το έργο του Βιβλιολογικού Εργαστηρίου «Φίλιππος Ηλιού» θα μιλήσουν η Μαίρη Μικέ, καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας του ΑΠΘ, ο Αλέξης Πολίτης, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης, η Λίζυ Τσιριμώκου, καθηγήτρια Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας του ΑΠΘ και η Πόπη Πολέμη, επιμελήτρια της έκδοσης και υπεύθυνη του Εργαστηρίου «Φίλιππος Ηλιού».

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

«Πρέπει να φυλαγόμαστε πάντοτε από την αμάθεια, την ηλιθιότητα και την κακοπιστία κι από τη σύνθεσή τους, τον φανατισμό, που δεν είναι σε θέση να διακρίνουν την επιστήμη από την πολιτική και την αλήθεια από την σκοπιμότητα· κι ο μόνος τρόπος να νικήσουμε κι αυτούς τους αντιπάλους, είναι να ξαναλέμε τακτικά τις βασικές αλήθειες της ιστορίας μας».

Αυτή την τακτική επανάληψη, ώσπου οι παραδομένοι μύθοι να υπονομευτούν αμετάκλητα και οι ανατρεπτικές αλήθειες να φαίνονται αυτονόητες, υπηρέτησε με επιμονή και πείσμα η εβδομαδιαία παρουσία του Κ. Θ. Δημαρά στον ημερήσιο αθηναϊκό τύπο.

Η Εργογραφία του Κ. Θ. Δημαρά, την οποία μας κληροδότησε ο Φίλιππος Ηλιού, αριθμεί πάνω από 2.000 επιφυλλίδες. Από τις στήλες της Πρωίας και της Πολιτείας στην αρχή (1931-1932) και ιδίως αργότερα του Ελευθέρου Βήματος (1936-1944) και του Βήματος (1945-1991), ο Δημαράς παρεμβαίνει σταθερά στον δημόσιο πνευματικό διάλογο. Με όχημα την εφημερίδα, αποσκοπεί να διαπλάσει, πέρα από το συνάφι των ειδικών, το ευρύτερο καλλιεργημένο κοινό. Με την επιλογή των 301 κειμένων του Κ. Θ. Δημαρά που συγκεντρώνονται στα Σύμμικτα Δ΄, κατατίθεται ένα σημαντικό δείγμα του ευρύτατου επιφυλλιδογραφικού του έργου, που καλύπτει όλο το χρονικό ανάπτυγμά του. Προσφέρεται έτσι και η ευκαιρία, μέσα από την πλούσια παρακαταθήκη των επιφυλλίδων, να διερευνηθεί η μακρά και πυκνή διαδρομή του συντάκτη τους. Μπορεί πράγματι κανείς, ξεφυλλίζοντας τους τόμους αυτούς, να παρακολουθήσει τον βηματισμό από τον ιδανισμό, τον ευσεβισμό και τον χριστιανικό κοινωνισμό στη λογοκρατία, τον επιστημονισμό και τον φιλοσοφημένο αγνωστικισμό (με αυτούς τους όρους περιέγραψε την πνευματική πορεία του Κ. Θ. Δημαρά ο Παναγιώτης Μουλλάς).

Εξάλλου, κριτικός της λογοτεχνίας στην αρχή, ο Δημαράς γλιστρά σταδιακά από την αισθητική θεώρηση στην ιστορική. Και βέβαια από τη λογοτεχνία περνάει διαδοχικά στη μελέτη της ιστορίας της λογοτεχνίας, στην ιστορία των γραμμάτων και από εκεί στην ιστορία των ιδεών. Πλάι στις μετατοπίσεις, στις έξι δεκαετίες που καλύπτουν αυτοί οι δύο τόμοι μπορεί επίσης κανείς να διαγνώσει κάποιες σταθερές: υψηλή συνείδηση του ρόλου του διανοουμένου, αποφυγή προσωπικών αντεγκλήσεων, πίστη στην αγωγή. Την πλουσιότατη επιφυλλιδογραφική του παραγωγή διαπερνά ο απόηχος των ευρύτερων φιλολογικών και ιστοριογραφικών σχεδιασμών είτε επιτευγμάτων του για να εκβάλει στο πλατύ κοινό, τις βεβαιότητες του οποίου ο Κ. Θ. Δημαράς επιχειρεί σταθερά να διεμβολίσει. Δείγμα υψηλής εκλαΐκευσης, τα κείμενα αυτά αποτελούν οργανικό στοιχείο της προσφοράς του, πλάι στα έργα υποδομής και σύνθεσης που δημιούργησε, αλλά και τους θεσμούς που ιδεάστηκε ή εμψύχωσε.

Λόγια περί μεθόδου τιτλοφόρησε ο Φίλιππος Ηλιού τη δική του ανθολόγηση από τις επιφυλλίδες του Κ. Θ. Δημαρά. Η μέθοδος είναι μία: συνδυασμός ηθικής και λογικής. Και το ζητούμενο στο βάθος ένα: η αλήθεια, που από μόνη της είναι επαναστατική. Ο «άπολις» ιστορικός, έχοντας αποβάλει τον άκαιρο σεβασμό και τη χρησιμοθηρία, απαλλαγμένος από ένα ακομα ίδιον της νεοελληνικής χαρακτηρολογίας, την κλίση προς την «εθνική ανακρίβεια», τον λαογραφισμό και την υποταγή στη σαγήνη των μύθων και των πλαστών παραδόσεων, χωρίς φανατισμούς και μισαλλοδοξίες, με διαδοχικές προσεγγίσεις, καλείται να δώσει νόημα στα τεκμήρια και τον κόσμο που τα παρήγαγε, να αναμετρηθεί με το παρελθόν για να σχεδιάσει το μέλλον.

ΤΟ ΜΙΕΤ ΣΤΗ 10η ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης συμμετέχει και φέτος στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, που πραγματοποιείται στο εκθεσιακό κέντρο HELEXPO. 

Περιμένουμε με χαρά να σας συναντήσουμε στο Περίπτερο 15, stand 16, από την Πέμπτη 16 έως την Κυριακή 19 Μαΐου 2013. 
 

Η έκθεση θα λειτουργεί, με ελεύθερη είσοδο, ως εξής:

Πέμπτη 16 Μαΐου: 15.00-21.00

Παρασκευή 17 Μαΐου: 10.00-21.00

Σάββατο 18 Μαΐου: 10.00-22.00

Κυριακή 19 Μαΐου: 10.00-21.00

ΙΑΚΩΒΑΚΗΣ ΡΙΖΟΣ ΝΕΡΟΥΛΟΣ

Ιακωβάκης Ρίζος Νερουλός / Jakovaky Rizo Neroulos 
Κριτική ανάλυση του συγγράμματος που επιγράφεται Τουρκική Χάρτα 
Analyse raisonnée de l’ ouvrage intitule Charte Turque

Εισαγωγή, έκδοση, μετάφραση, ευρετήρια: Bertrand Bouvier, Αναστασία Δανάη Λαζαρίδου 
Αθήνα, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης 2013 
359 σελ. με α/μ εικόνες 
ISBN 978-960-250-559-5 
Τιμή 30,00 € / στο βιβλιοπωλείο μας 27,00 €



Το χειρόγραφο του Ιακωβάκη Ρίζου Νερουλού Analyse raisonné de l’ ouvrage intitulé Charte Turque φυλάσσεται εδώ και δύο σχεδόν αιώνες στη Βιβλιοθήκη της Γενεύης και παρέμενε ανέκδοτο από το 1827, έτος της τελικής του συγγραφής. Με αυτήν τη δίγλωσση έκδοση (γαλλικό πρωτότυπο και ελληνική μετάφραση) το αξιόλογο έργο ενός μεγάλου Φαναριώτη γίνεται προσιτό στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Πρόκειται για ένα κείμενο διαφωτιστικό για την ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και για τον τρόπο με τον οποίο ένας λόγιος, που μεγάλωσε στην Πόλη και κατέλαβε υψηλές κρατικές θέσεις, έβλεπε τη σύγχρονη τουρκική διοίκηση και κοινωνία στα χρόνια του Αγώνα για την ανεξαρτησία των Ελλήνων. Γόνος μεγάλης φαναριώτικης οικογένειας που καταγόταν από την Τραπεζούντα του Πόντου, ο Ιακωβάκης Ρίζος Νερουλός γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1778. Το κοινωνικό του περιβάλλον, τα φυσικά του χαρίσματα, η ευρωπαϊκή του μόρφωση και η γνώση των ανατολικών γλωσσών τον προόριζαν για μια λαμπρή πολιτική σταδιοδρομία, που ξεκίνησε στην πρωτεύουσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, συνεχίστηκε πρώτα στις Παρίστριες Ηγεμονίες, έπειτα στην απελευθερωμένη Ελλάδα, για να καταλήξει και πάλι στη γενέτειρά του.

Πρεσβευτής του βασιλέως Όθωνος στην Υψηλή Πύλη, ο Ρίζος Νερουλός πέθανε το 1849 σε ηλικία 71 ετών. Τα δημόσια αξιώματα που κατέλαβε και τα βαριά διοικητικά και διπλωματικά χρέη που εξάσκησε δεν εμπόδισαν τον λόγιο Φαναριώτη να καλλιεργήσει σε όλη του τη ζωή μια έντονη κλίση στα γράμματα. Άφησε πλούσιο έργο, στα ελληνικά και στα γαλλικά, που ανήκει σε διάφορα είδη του λόγου και περνά από την πατριωτική ωδή στην έμμετρη ελεγεία, από τη σατιρική κωμωδία στο δράμα, από το κοινωνικοπολιτικό δοκίμιο στο γραμματολογικό και στο ιστορικό σύγγραμμα.

Προσωπογραφία του Ιακωβάκη Ρίζου Νερουλού, σχέδιο με μολύβι της Amelie Munier Romily, 

λιθογραφία Spengler και Σία, Γενεύη 1826. Αριστερά τα αρχικά της καλλιτέχνιδος: A Μ R

Στην Τουρκική Χάρτα, που εξέδωσε το 1825 στο Παρίσι ο Ιταλός Άλφιο Γκράσσι, η εξουσία του σουλτάνου παρουσιαζόταν ως επιτυχημένο πολιτειακό σύστημα, ικανό να προσδώσει και να εγγυηθεί αξιοπρέπεια, ευημερία και ευτυχία στο λαό και στο άτομο, ακόμη και σε αλλοθρήσκους με την προϋπόθεση πως θα σέβονταν τις αρχές του και δεν θα αποτελούσαν ποτέ απειλή γι’ αυτό. Ο Ρίζος Νερουλός επιχειρεί την κριτική ανάλυση της Τουρκικής Χάρτας υποκινούμενος από την έντονη επιθυμία του να διαφωτίσει την κοινή γνώμη για την ιστορία, τους θεσμούς και τη σύγχρονη κατάσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και να δικαιολογήσει τον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων.


Ο BERTRAND BOUVIER είναι από το 1995 ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Γενεύης. Στην έδρα της νεοελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας διαδέχθηκε το 1957 τον εθνομουσικολόγο και ελληνιστή Samuel Baud-Bovy. Το 1998 έγινε αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 2008 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Κύπρου. Εκτός από το δημοτικό τραγούδι, τους θρήνους της Μεγάλης Παρασκευής, τη ζωή και το έργο του Ανδρέα Κάλβου, το ερευνητικό του έργο αγκαλιάζει τους σύγχρονους ποιητές της Θεσσαλονίκης, τους βυζαντινούς παπύρους και τα ελληνικά χειρόγραφα της Βιβλιοθήκης της Γενεύης, την αναγεννησιακή και λαϊκή ποίηση της Κύπρου, τα απόκρυφα της Καινής Διαθήκης, καθώς και την ιστορία των ελληνικών σπουδών στην πατρίδα του, την Ελβετία.

Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΔΑΝΑΗ ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ διδάσκει νεοελληνική γλώσσα και λογοτεχνία στο Τμήμα Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Γενεύης, όπου και διευθύνει το Εργαστήριο Λογοτεχνικής Μετάφρασης που εγκαινίασε το 1993. Στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνεται η ποίηση και η πεζογραφία του 19ου και του 20ού αιώνα, με συγκριτική προσέγγιση του ελληνικού και του ευρύτερου ευρωπαϊκού χώρου, ιδίως της Ιταλίας και της Γαλλίας. Έχει δημοσιεύσει μελέτες και άρθρα για τον Δ. Σολωμό, τον Α. Κάλβο, εκπροσώπους της επτανησιακής λογιοσύνης, όπως την Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου, τον Ερμάννο Λούντζη, αλλά και για τον Κ. Π. Καβάφη, τον Γ. Σεφέρη, τον Χ. Μηλιώνη, τον Γ. Πάνου. Είναι ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Ελβετικής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών, καθώς και ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών.

ΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΝΕΑ ΚΡΙΤΙΚΗ

The Cambridge History of Literary Criticism
Ιστορία της θεωρίας της λογοτεχνίας / 7
Μοντερνισμός και Νέα Κριτική 

Επιμέλεια: A. Walton Litz, Louis Menand & Lawrence Rainey
Μετάφραση: Γιώργος Καλλίνης
Θεώρηση μετάφρασης: Γεωργία Φαρίνου-Μαλαματάρη, Μιχάλης Χρυσανθόπουλος
Θεσσαλονίκη, Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών [Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη] 2013
779 σελ.
ISBN 978-960-231-152-3
Τιμή 42.60 € / στο βιβλιοπωλείο μας 38.34 €


Η εννεάτομη σειρα The Cambridge History of Literary Criticism αποτελεί μια συνολική επισκόπηση της κριτικής της λογοτεχνίας του δυτικού κόσμου, από την κλασική αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Αντικείμενο της είναι τόσο η θεώρια της λογοτεχνίας όσο και η κριτική πράξη. Στόχος της είναι να λειτουργήσει ως έγκυρο έργο νηφάλιας εξιστόρησης και ακριβούς αναφοράς και όχι ως απλή καταγραφή δεδομένων. Δεν επιδιώκει να συντάσσεται με τη μια ή την άλλη άποψη, αλλά και δεν υπεκφεύγει ούτε προφασίζεται ουδετερότητα, όταν αντιμετωπίζει επίμαχα ζητήματα της θεωρίας και της κριτικής. Κάθε τόμος αποτελεί αυτόνομη εκδοτική μονάδα, που διαβάζεται ανεξάρτητα, αλλά και σε συνδυασμό με τους υπόλοιπους τόμους της σειράς. Οι εκτενείς βιβλιογραφίες χρησιμεύουν ως βάση για την περαιτέρω μελέτη των ζητημάτων που οι επιμέρους τόμοι πραγματεύονται.

Ο έβδομος τόμος της σειράς εξετάζει την κριτική παράδοση που θεμελίωσαν οι συγγραφείς του μοντερνισμού και της πρωτοπορίας (Eliot, Pound, Stein, Woolf, Yeats), συνέχισαν οι Νέοι Κριτικοί (Richards, Empson, Burke και Winters) και ανανέωσαν σημαντικοί κριτικοί όπως ο Leavis, ο Trilling και άλλοι. Ο τόμος προσφέρει μια συστηματική επισκόπηση της ανάπτυξης αυτών των λογοτεχνικών-κριτικών κινημάτων του 20ού αιώνα και της καίριας συμβολής τους στην ανάδειξη της κριτικής της λογοτεχνίας σε θεσμό του πολιτισμού.

ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΙΚΟΣ ΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Νεοναζιστικός παγανισμός και Ορθόδοξη Εκκλησία
Παρεμβάσεις και τεκμήρια

Κείμενα: μητροπ. Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος, μητροπ. Σισανίου και Σιατίστης Παύλος, μητροπ. Μεσσηνίας Χρυσόστομος, Σταύρος Γιαγκάζογλου, Σταύρος Ζουμπουλάκης,
Π. Βασίλειος Θερμός,  Γιώργος Καλαντζής
Επιμέλεια: Σταύρος Ζουμπουλάκης 
Αθήνα, Άρτος Ζωής 2012 
172 σελ. 
ISBN 978-960-8053-41-0 
Τιμή 8,00 € / στο βιβλιοπωλείο μας 7,20 €


Παγανισμός, ως θεολογική έννοια, είναι η διάκριση των ανθρώπων σε δικούς μας και ξένους, σε ανώτερους και κατώτερους, σε εχθρούς και φίλους, παγανισμός είναι η λατρεία της γης, η φωνή του αίματος και της φυλής, η έξαρση της φυσικής ρώμης. Στον παγανισμό η βιβλική παράδοση αντιτάσσει την καθολικότητα του ανθρώπινου προσώπου στην απόλυτη γυμνότητά του, το ανθρώπινο πρόσωπο χωρίς κανέναν προσδιορισμό, εθνικό, φυλετικό, θρησκευτικό ή άλλον. Η πιο ακραία έκφραση της παγανιστικής θεοποίησης της φυλής και του αίματος στην ιστορία υπήρξε ο ναζισμός του 20ου αιώνα, τον οποίο στήριξαν αλίμονο, και εκατομμύρια χριστιανοί.

Το αποτρόπαιο πρόσωπο του ναζιστικού παγανισμού αναβιώνει σήμερα στον τόπο μας με τη Χρυσή Αυγή, που διακρίνει ξανά τον κόσμο, όπως οι πρόγονοί της Γερμανοί ναζί, σε ανθρώπους και υπανθρώπους, και απειλεί την κοινωνία και τη δημοκρατία μας. Ενάντια σε αυτήν την πραγματική απειλή, η διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος όχι μόνο δεν κινητοποιείται αλλά τηρεί, κατά πλειονότητα, μια στάση σιωπής ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, ρητής δημόσιας υποστήριξης!

Το παρόν βιβλίο –το οποίο θα ήταν εντελώς περιττό, αν η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος είχε πάρει θέση εναντίον της φονικής οργάνωσης- χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος δημοσιεύονται οι εισηγήσεις από την ομότιτλη εκδήλωση που διοργάνωσε ο Άρτος Ζωής, στις 26 Νοεμβρίου 2012 στην Αθήνα, και στις οποίες έχουν προστεθεί δύο ακόμη κείμενα μητροπολιτών. Το δεύτερο μέρος αποτελεί ένα μικρό απάνθισμα κειμένων της ίδιας της Χρυσής Αυγής, δημοσιευμένων στα έντυπά της, που δείχνουν χωρίς περιφράσεις το βαθύ μίσος κατά του χριστιανισμού.

Οι χριστιανοί πολίτες της Ελλάδος δεν έχουν σήμερα καμιά απολύτως δικαιολογία να μην πρωτοστατούν στον αγώνα εναντίον της Χρυσής Αυγής.

Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ

Ο Θεός της Βίβλου και ο Θεός των φιλοσόφων 

Επιμέλεια: Σταύρος Ζουμπουλάκης
Κείμενα: Κώστας Ανδρουλιδάκης, Νικόλαος Ασπρούλης, Χαράλαμπος Ατματζίδης, 
Στέλιος Βιρβιδάκης, π. Ευάγγελος Γκανάς, Θοδωρής Δρίτσας, Σταύρος Ζουμπουλάκης, 
Μυρτώ Θεοχάρους, Κατερίνα Ιεροδιακόνου, Δημήτρης Καϊμάκης, Παύλος Καλλιγάς, 
Βασίλης Κάλφας, Παναγιώτης Κανταρτζής, Χρήστος Καρακόλης, π. Δημήτριος Μπαθρέλλος, Ελένη Περδικούρη, Γιάννης Πίσσης, Θάνος Σαμαρτζής, Άρης Στυλιανού, Βασιλική Τσακίρη, Γιώργος Φαράκλας
Αθήνα, Άρτος Ζωής 2012 
602 σελ. 
ISBN 978-960-8053-39-7 
Τιμή 20,00 € / στο βιβλιοπωλείο μας 18,00 €


Η τομή του Πασκάλ ανάμεσα στον Θεό του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ και στον Θεό των φιλοσόφων και των επιστημόνων είναι ασφαλώς στέρεη και θεμελιώδης. Από τη μια πράγματι, ο Θεός της Βίβλου, που παρεμβαίνει στην ιστορία και στην ζωή των ανθρώπων, με τον οποίο μπορείς να συνομιλήσεις, να ελπίσεις στο έλεος του ή να απελπιστείς, να αποστατήσεις και να επιστρέψεις (ή να μην επιστρέψεις). από την άλλη, ο Θεός των φιλοσόφων, δημιούργημα μιας ισχυρής διάνοιας, είτε έξω από τον ιουδαιοχριστιανικό πολιτισμό (Αρχαία Ελλάδα) είτε εντός αυτού, συνδέεται στενά με τις ανάγκες και την επιδίωξη μιας φιλοσοφικής θεωρίας ή συστήματος, χωρίς κανένα περιθώριο προσωπικού δεσμού μαζί του. Η σχέση ωστόσο ανάμεσα στον βιβλικό και στον φιλοσοφικό Θεό είναι πολύ πλούσια και πολύπλοκη, ώστε να μπορεί να υπαχθεί σε μια τόσο απόλυτη διχοτομία. Η απάντηση πάντως του Πασκάλ υπέρ του πρώτου και εναντίον του δεύτερου δεν έκλεισε τη συζήτηση ή την αντιδικία. Μπορεί να υιοθετήθηκε από ένα ολόκληρο ρεύμα σκέψης, πολλοί άλλοι στοχαστές όμως, που ήταν ταυτόχρονα και άνθρωποι της πίστης, δεν θα τη δεχτούν και θα εκπονήσουν το έργο τους με τους αυστηρότερους όρους του φιλοσοφείν, μέχρι σήμερα.