15/9/15

ΝΙΚΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ. 1874-1933 /// LYDIA BORGEK. ΜΙΑ ΡΩΣΙΔΑ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης
παρουσιάζει τις εκθέσεις

ΝΙΚΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ. 1874-1933

στο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης του ΜΙΕΤ
στη Βίλα Καπαντζή – Βασιλίσσης Όλγας 108
30 Σεπτεμβρίου – 29 Νοεμβρίου 2015

&

LYDIA BORGEK
ΜΙΑ ΡΩΣΙΔΑ ΖΩΓΡΑΦΟΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

στο Βιβλιοπωλείο του ΜΙΕΤ, Τσιμισκή 11
1 – 24 Οκτωβρίου 2015


Η έκθεση «Νίκος Δραγούμης. Ο ζωγράφος. 1874-1933» που εγκαινιάζεται την Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015 στις 20:00 στο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης του ΜΙΕΤ (Βίλα Καπαντζή - Βασ. Όλγας 108), πρωτοπαρουσιάστηκε στο Μέγαρο Εϋνάρδου στην Αθήνα τον Μάιο του 2015.

Η έκθεση «Lydia Borzek. Μια ρωσίδα ζωγράφος. Από το Παρίσι στην Ελλάδα» που εγκαινιάζεται την αμέσως επόμενη μέρα, Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015 στο Βιβλιοπωλείο του ΜΙΕΤ (Τσιμισκή 11), παρουσιάζεται για πρώτη φορά και αποτελεί θεματολογική επέκταση και [κατά κάποιον τρόπο] αναπόσπαστο συμπλήρωμα της έκθεσης του Νίκου Δραγούμη, καθώς οι δυο τους υπήρξαν ζευγάρι στη ζωή και στην τέχνη. 

Η Λύντια Μπορζέκ στον Κοκκιναρά. 
Στο βάθος, η χιονισμένη Πεντέλη, 1912-13. Μολύβι και γκουάς.

Για την έκθεση «Νίκος Δραγούμης. Ο ζωγράφος. 1874-1933»

Ο Νίκος Δραγούμης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1874, πρωτότοκος γιός του πρωθυπουργού Στέφανου Δραγούμη και αδερφός του πολιτικού και συγγραφέα Ίωνα Δραγούμη. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του, θα φτάσει στο Παρίσι το 1891 για να προετοιμαστεί για τις εισιτήριες εξετάσεις για τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Θα αποτύχει. Εγγράφεται στη συνέχεια στη Νομική Σχολή της Σορβόννης, από όπου θα αποφοιτήσει, με πολλές δυσκολίες, στα τέλη του 1897. Θα εγκαταλείψει τα νομικά, που ποτέ δεν αγάπησε, αλλά αναγκάστηκε, από την οικογένειά του, να σπουδάσει. Αυτή την περίοδο, έχουμε μόνο λίγα σχέδιά του, που αν και σχέδια ενός πρώιμου αδιαμόρφωτου ακόμα ταλέντου, διαγράφουν σε γενικές γραμμές τις αρχές που θα επικρατήσουν στον ώριμο ζωγραφικό του βίο: την αγάπη στη λεπτομέρεια και τις ευαίσθητες γραμμές του σχεδίου. Ξεκινάει μαθήματα στην ιδιωτική σχολή τέχνης Académie Julian, όπου θα φοιτήσει από το 1900 έως 1902. Εκεί θα διδαχθεί την τεχνική: οι μαθητές μάθαιναν πως να σχεδιάζουν την ανθρώπινη φιγούρα, πως να χειρίζονται τους όγκους, πως να δημιουργούν την εντύπωση του βάθους, πως να εστιάζουν στην προοπτική και την ορθή ανατομική πιστότητα. Αλλά οι μαθητές της σχολής ήταν ελεύθεροι να ασπαστούν τις νέες αισθητικές της ζωγραφικής.

Τα χρόνια που ακολουθούν μέχρι το 1911 είναι τα πλέον παραγωγικά και χαρακτηριστικά για εκείνον. Σταδιακά εγκαταλείπει το Παρίσι για την Προβηγκία, όπου διαμένει για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Από την περίοδο αυτή είναι και ο μεγαλύτερος αριθμός των σωζόμενων έργων του. Μελετώντας τα διαπιστώνουμε με ευκολία τα σημεία εκκίνησής του: ο Βαν Γκογκ, οι Ναμπί, η Γιαπωνέζικη Ξυλογραφία και, εν μέρει, ο πουαντιγισμός. Οι κύριες συνιστώσες των «ώριμων» αυτών ετών είναι οι αναπάντεχες οπτικές γωνίες, η διακοσμητική, απέριττη και διακριτική χρήση των επίπεδων –πλακάτων– χρωμάτων, η άκρα ακρίβεια και ευαισθησία του νευρώδους σχεδίου, η εμμονικά επιμελημένη αγάπη στη λεπτομέρεια. Ακόμα, σαφής η προτίμησή του να ταυτίζεται συχνά με θέματα εργατικά/αγροτικά που ξεφεύγουν από την απεικόνιση αστικών ή μεγαλοαστικών προτύπων (ιδιαίτερα μετά τη ρήξη με την οικογένειά του, οπότε θα ζήσει με πενιχρά οικονομικά μέσα). Το 1911, εκδηλώνεται με πιεστικό τρόπο ψυχικό νόσημα και θα νοσηλευτεί σε διάφορα ψυχιατρικά ιδρύματα, αλλά τη διετία 1912-1914, εμφανίζοντας σχετική ύφεση των συμπτωμάτων, θα κατορθώσει να δουλέψει για λίγο στην Αττική και την Άνδρο. Αν και δεν είναι πια κύριος και απόλυτος κάτοχος των εκφραστικών του μέσων, θα δώσει ενίοτε λαμπρά σχέδια που κάνουν ακόμα οδυνηρότερη την οριστική του καλλιτεχνική απώλεια από το 1914 και μετά. Θα πεθάνει το 1933, μετά από εικοσαετή εγκλεισμό στη Γενεύη και την Αθήνα.

 
Η σιέστα ,1909. Μελάνι και χρωματιστά κραγιόνια

O αδερφός του Φίλιππος Στ. Δραγούμης έγραψε για αυτόν:

"Ο Νίκος, άκακος, ευγενικός κι αξιαγάπητος άνθρωπος, αν κι επαναστατικής ιδιοσυγκρασίας –και κάποτε θυμώδης– είναι πιθανόν ο πρώτος που έφερε στην Ελλάδα την ιμπρεσιονιστική τεχνοτροπία και το χωρίς βαθμιαία φωτοσκίαση σχεδόν διακοσμητικό σχεδίασμα με νερόχρωμα και gouache (πηχτό, συνήθως άσπρο, χρώμα) πάνω σε σκοτεινό αδρό χαρτί (στρατσόχαρτο).

[...] Ήταν φιλόσοφος, στωικός, κάθε άλλο όμως παρά αυστηρός, αντίθετα χαρούμενος, αμέριμνος και ειρωνικός, χωρίς κακία, που αγαπούσε στο έπακρο την ελευθερία και που μισούσε κάθε συμβιβασμό ηθικό και κοινωνικό, κάθε υποκρισία και κάθε επιτήδευση, που λάτρευε τη φύση κι απεχθανόταν θανάσιμα τις προόδους της τεχνικής και της μηχανικής. Υπεραγαπούσε την ελεύθερη φύση και προσπαθούσε με μεγάλη ασκητικότητα να προσαρμόζεται στους φυσικούς νόμους. Δεν τον ένοιαζε τι λέγουν ή τι κάνουν οι αστοί, ή μάλλον με τα φερσίματα και το ντύσιμό του περιφρονούσε και κορόιδευε τους συμβατικούς των κανόνες ζωής και τρόπους συμπεριφοράς, αν και πάντα το έκανε με ευγένεια, χωρίς να τους προσβάλλει και χωρίς κακία για κανένα. Αγαπούσε την απλοϊκή κι αβίαστη φυσικότητα των χωρικών, τον εύρωστο κι ανεπηρέαστο από τον μηχανικό πολιτισμό τρόπο ζωής των κοντά στην ελεύθερη φύση.[...]

 
Νίκος Δραγούμης, 1874-1933

Ο Νίκος ποτέ δεν θέλησε να πουλήσει κανένα του πίνακα, γιατί πίστευε πως η αληθινή τέχνη είναι ιερή και μη εμπορεύσιμη. Επίσης πως δεν είναι σωστό με την τέχνη να επιδιώκεται η απόδειξη καμμιάς ιδέας η θεωρίας μη αυστηρά καλλιτεχνικής. Ήταν οπαδός της αρχής του «L’art pour l’art», του ότι δηλαδή η τέχνη αποτελεί απλή έκφραση του ψυχικού αισθητικού κόσμου του καλλιτέχνη και τίποτε περισσότερο."

Η έκθεση συνοδεύεται από κατάλογο με τίτλο «Νίκος Δραγούμης, ο ζωγράφος 1874-1933» με κείμενα των Μάρκου Φ. Δραγούμη, Φίλιππου Στ. Δραγούμη, και Νίκου Π. Παΐσιου, καθώς και με εικονογραφημένο χρονολόγιο και μαρτυρίες για τη ζωή του. Στο χώρο της έκθεσης θα προβάλλεται το ντοκυμαντέρ της Κλεώνης Φλέσσα "Νίκος Δραγούμης, ένας ζωγράφος στη σκιά της ιστορίας".

Για την έκθεση «Lydia Borzek. Μια ρωσίδα ζωγράφος. Από το Παρίσι στην Ελλάδα»

Ελάχιστα πράγματα γνωρίζουμε για τη Λύντια Μπορζέκ. Τα βιογραφικά της στοιχεία παραμένουν σκοτεινά, ελλιπή και αδιερεύνητα. Γεννιέται στη Ρωσική Αυτοκρατορία και σε νεαρή ηλικία πηγαίνει στο Παρίσι, όπου σπουδάζει ζωγραφική και συμμετέχει στο μεγάλο κύμα της καλλιτεχνικής μετανάστευσης που προετοιμάζει τον μοντερνισμό. Γνωρίζει τον Νίκο Δραγούμη και, παρόλο που έργα της είχαν ήδη γίνει δεκτά στις ομαδικές επίσημες εικαστικές Εκθέσεις (Salons) της εποχής, η Μπορζέκ εγκαταλείπει κάθε ελπίδα σταδιοδρομίας προκειμένου να τον ακολουθήσει στην Ελλάδα και στην οδό του μαρτυρίου, δηλαδή τον εγκλεισμό του σε ψυχιατρικά ιδρύματα. Θα τον περιμένει καρτερικά να αναρρώσει, αλλά η ανάρρωση δεν θα έρθει ποτέ. Η Λύντια Μπορζέκ θα πεθάνει στη θετή της πατρίδα, την Ελλάδα, στις αρχές της Κατοχής.

 Βοσκός, Σάμος. Μελάνι και ακουαρέλα. 33,3x62,5 εκ.

Τα λάδια και σχέδιά της που έχουν, μέχρι σήμερα, αναδυθεί από το πέλαγος της λήθης αναδεικνύουν ένα έργο που συγκεφαλαιώνει τη ζωγραφική στην Ευρώπη από το μεταϊμπρεσσιονισμό έως το φωβισμό: εξωτικός πριμιτιβισμός του Γκωγκέν, χρωματικές κλίμακες των Ναμπί, διακοσμητικός χαρακτήρας της αυστηρής, αλλά όλο χάρη, γραμμής της βιεννέζικης Αρ-Νουβώ. Όλα αυτά, μετά την έλευση και εγκατάσταση της Λύντιας στην Ελλάδα, θα εφαρμοστούν πάνω στο ελληνικό τοπίο, με ανάλογη θεματογραφία και σε συγχορδία με το έργο του Νίκου Δραγούμη.

Κορίτσι που κεντάει
Μολύβι, μελάνι και ακουαρέλα. 29,3x20,7 εκ.


INFO – έκθεσης «Νίκος Δραγούμης. Ο ζωγράφος. 1874-1933»

ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ
Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης
Βίλα Καπαντζή – Λεωφ. Βασ. Όλγας 108
Ταχ. Διευθ.: Τ.Θ. 50742, 54014 Θεσσαλονίκης 22

 
Η έκθεση θα εγκαινιασθεί την Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015, στις 20:00

Διάρκεια
Πέμπτη 1 Οκτωβρίου έως και Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015

Ωράριο λειτουργίας
Τρίτη: 9.00-16.00 Τετάρτη & Πέμπτη: 14.00-21.00
Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή: 10.00-18.00
Δευτέρα: κλειστά

Η είσοδος είναι ελεύθερη στο κοινό

Πληροφορίες
τηλ. 2310 295 170-1 καθημερινές 9.00 – 14.30
και 2310 295 149 τις ώρες λειτουργίας της έκθεσης

ΟΑΣΘ
αν κινείστε προς το κέντρο: 3, 5, 6, 8, 33, 39 (στάση Ανάληψη)
αν κινείστε προς τα νοτιοανατολικά: 5, 6, 8, 33 (στάση Πέτρου Συνδίκα)

mietthe2@otenet.gr
www.miet.gr



INFO – έκθεσης «Lydia Borzek. Μια ρωσίδα ζωγράφος. Από το Παρίσι στην Ελλάδα»









 Η έκθεση θα εγκαινιαστεί την Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015 στις 20:00

Διάρκεια
Παρασκευή 2 έως και Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Ωράριο λειτουργίας
Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο 10:00-15:00
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 10:00-21:00

Η είσοδος είναι ελεύθερη στο κοινό

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2310 288.036, fax: 2310 226.460


bookstore-thessaloniki@miet.gr

8/9/15

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Λ. ΒΟΚΟΤΟΠΟΥΛΟ

Αφιέρωμα στον Ακαδημαϊκό Παναγιώτη Λ. Βοκοτόπουλο
Αρχιτεκτονική●Γλυπτική●Μικροτεχνία●Ποικίλα●Ψηφιδωτά●Χειρόγραφα●Τοιχογραφίες●Εικόνες


Επιστημονική επιμέλεια: Βασίλης Κατσαρός, Αναστασία Τούρτα
Κείμενα: συλλογικό
Αθήνα, Εκδόσεις Καπόν 2015
672 σελ. με έγχρωμες και α/μ εικόνες και σχέδια
ISBN 978-960-6878-80-0
Τιμή 106,00 € / στο βιβλιοπωλείο μας 84,80




«…Τα δημοσιεύματα του Βοκοτόπουλου είναι πολυάριθμα όπως φαίνεται και στον κατάλογο που ακολουθεί. Η ακρίβεια των περιγραφών, οι εύστοχες παρατηρήσεις οι οποίες στηρίζονται σε ευρύτατη γνώση των έργων και των πηγών, μαζί με την απέριττη διατύπωση και τη λιτότητα του ύφους, αποτελούν καίριο γνώρισμα των εργασιών του. Οι μελέτες του καλύπτουν πλήθος τομέων της βυζαντινής και μεταβυζαντινής αρχαιολογίας και τέχνης ενώ επεκτείνονται έως την ιστορία, την αγιολογία και την επιγραφική. Εκτός από τη θεμελιώδη εργασία του για την αρχιτεκτονική των ναών της Βορειοδυτικής Ελλάδος, και πλήθος άλλων δημοσιευμάτων για τη ναοδομία, μεγάλος αριθμός μελετών του αφορά στη βυζαντινή μνημειακή ζωγραφική, όπου ξεχωρίζουν τα άρθρα του για αδημοσίευτες τοιχογραφίες του 11ου αιώνα σε ναούς της Κέρκυρας. Με άλλες δημοσιεύσεις συνέβαλε στη μελέτη άγνωστων ή λίγο γνωστών στην έρευνα βυζαντινών χειρογράφων, από τις οποίες ξεχωρίζει η ωραία έκδοση του Kαταλόγου των εικονογραφημένων χειρογράφων της Πατριαρχικής Βιβλιοθήκης των Ιεροσολύμων (2002).

Περισσότερες είναι οι μελέτες του για βυζαντινές και μεταβυζαντινές φορητές εικόνες στις οποίες αφιέρωσε δύο βιβλία (Εικόνες της Κερκύρας, Αθήνα 1990, και Βυζαντινές Εικόνες, Εκδοτική Αθηνών, 1993), τα οποία έχουν γίνει απαραίτητο βοήθημα για κάθε ενδιαφερόμενο μελετητή. Σε πλήθος άρθρων του παρουσίασε εικόνες της Κρητικής σχολής, όπου ξεχωρίζουν οι μελέτες του για άγνωστα ή παραγνωρισμένα έργα μεγάλων ζωγράφων όπως του Μιχαήλ Δαμασκηνού, του Γεωργίου Κλόντζα, του Μάρκου Βαθά, του Ιερεμία Παλλαδά, του Βίκτωρος και του Εμμανουήλ Τζάνε. Μελέτησε επίσης εικόνες άλλων εργαστηρίων της Βορειοδυτικής Ελλάδος και των Ιονίων νήσων, ενώ σημαντικές είναι και οι μελέτες του για ζητήματα εικονογραφίας. Η επιστημονική δραστηριότητά του επεκτάθηκε σε ολόκληρη την ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα, καθώς και σε πολλά εκτός Ελλάδος κέντρα όπου εντόπισε και στη συνέχεια δημοσίευσε μεγάλο αριθμό βυζαντινών και μεταβυζαντινών έργων: άγνωστες βυζαντινές τοιχογραφίες και κρητικές εικόνες στην Κέρκυρα και στα Ιόνια, βυζαντινές εικόνες στην Κύπρο και στα πατριαρχεία της Αλεξάνδρειας και των Ιεροσολύμων, κρητικές εικόνες στην Ιταλία και στην Αλβανία, στην πρώην Γιουγκοσλαβία, στη Ρουμανία και στη Ρωσία, αδημοσίευτα χειρόγραφα στο Σινά, στη Μυτιλήνη, στη Μονή της Αγίας Λαύρας των Καλαβρύτων, στην Οξφόρδη, και στην Πατριαρχική Βιβλιοθήκη των Ιεροσολύμων…».

Νανώ Χατζηδάκη
(απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου)


 


3/9/15

ΒΡΕΤΑΝΟΙ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΕΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΕΣ. ΦΙΛΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΚΟΜΙΤΑΤΑ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ (1790-1823)

Γιάννα Τζουρμανά
Βρετανοί ριζοσπάστες μεταρρυθμιστές. Φιλικές εταιρείες και κομιτάτα στο Λονδίνο (1790-1823)

Αθήνα, Μουσείο Μπενάκη 2015
355 σελ.
ISBN 978-960-476-177-7
Τιμή 18,00 € / στο βιβλιοπωλείο μας 14,40 € 




Η ίδρυση του φιλελληνικού κομιτάτου, της Greek Committee, στο Λονδίνο του 1823, δεν υπήρξε φαινόμενο αναπάντεχο ή απροσδόκητο, που ξεκίνησε άξαφνα με το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης για να λήξει ήσυχα και αθόρυβα έπειτα από τη συγκρότηση του ελληνικού κράτους. Υπήρξε μορφή συλλογικής συσσωμάτωσης και άσκησης πολιτικής πίεσης, με μέσα και τρόπους που ταίριαζαν στις ριζοσπαστικές προσμονές του βρετανικού φιλελεύθερου πατριωτισμού.

Από την παράδοση της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας και της Γαλλικής Επανάστασης, οι φιλελεύθερες ριζοσπαστικές ιδέες της Βρετανίας μορφοποιούνται σε παρόμοιες κινήσεις. Μεταφράζονταν, κιόλας, στην ιδιαίτερη αγγλική πολιτική γλώσσα και τη μαξιμαλιστική επιχειρηματολογία της μεταρρύθμισης, που στέγαζε εξιδανικεύσεις της προόδου του 19ου αιώνα και υπηρετούσε προσμονές μεταβολών οικουμενικού χαρακτήρα. Στη μητρόπολη του Λονδίνου, αυτές οι προσμονές δοκιμάζονταν στην εμπειρία του καθημερινού, σε κομιτάτα, φιλικές εταιρείες και πολιτικές ενώσεις. Στα περιβάλλοντα αυτά, η συνειδησιακή εμπειρία της χειραφετητικής ηθικής και οι πολιτικοί και κοινωνικοί προσανατολισμοί της ελεύθερης οικονομίας παρήγαγαν κόσμους νοημάτων, που συνδέθηκαν με τα φιλελεύθερα προτάγματα των επαναστάσεων του αρχόμενου 19ου αιώνα στην Ευρώπη και τις δύο Αμερικές.

Με αφετηρία τους ιδρυτές της Greek Committee, το βιβλίο αυτό πραγματεύεται τέτοια ερωτήματα, εστιάζοντας στον ριζοσπαστικό πλουραλισμό και τον πολιτικό σκεπτικισμό, που προσέφεραν οι χώροι των κομιτάτων και των εταιρειών κατά τη διαδικασία της μορφοποίησης φιλελεύθερων ριζοσπαστικών ιδεών.

(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου) 




2/9/15

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ. ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΟΙΝΟΠΕΔΙΟ

Σταυρούλα Κουράκου
Σαντορίνη. Ιστορικό οινοπέδιο
 

Αθήνα, Εκδόσεις του Φοίνικα 2015
189 σελ. με έγχρωμες εικόνες
Γλώσσες: Ελληνικά, αγγλικά
ISBN 978-960-6849-47-3
Τιμή € 30,00 / στο βιβλιοπωλείο μας 27,00 € 




«Στον ξένο που φτάνει στη Σαντορίνη νωρίς την άνοιξη, όταν τα κλήματα δεν έχουν ακόμη ξυπνήσει, ή αργά το φθινόπωρο, όταν έχουν πια πέσει τα φύλλα, προκαλούν έκπληξη τα "καλάθια" που είναι σκορπισμένα πάνω στη χέρσα γη. Τα μικρότερα μοιάζουν με φωλιές πελαργών που έπεσαν από κάποιο καμπαναριό. Όποιος θελήσει να τα περιεργαστεί από κοντά, θα διαπιστώσει με έκπληξη πως είναι ριζωμένα βαθιά στη γη. Πρόκειται για τις "αμπελιές", έργο υπομονής και μακρόχρονης πείρας των αμπελουργών του νησιού. Το καλοκαίρι τα "καλάθια" είναι καταπράσινα, καθώς υψώνονται όρθιοι οι ετήσιοι βλαστοί της αμπελιάς. Στην αγκαλιά της, μέσα σε κάθε "καλάθι", ωριμάζουν τα σταφύλια προφυλαγμένα από τα χτυπήματα της άμμου που, καθώς σαρώνεται από τα ισχυρά μελτέμια, θα τύφλωνε τα "μάτια" πριν βλαστήσουν και θα πλήγωνε τα λεπτόφλουδα σταφύλια κυρίως κατά την πλήρη ωρίμανσή τους...»

(από το βιβλίο) 






1/9/15

MAN RAY. ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Man Ray. Τα πρόσωπα της γυναίκας

Κατάλογος έκθεσης
Κείμενα: Μαρία Κουτσομάλλη-Moreau
Άνδρος, Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή 2015
352 σελ. με έγχρωμες και α/μ εικόνες
Γλώσσες: Ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά
ISBN 978-960-8104-67-9
Τιμή 30,28 € / στο βιβλιοπωλείο μας 27,25 €



 
Πρόκειται για τον κατάλογο που συνοδεύει την ομότιτλη έκθεση (28/6/2015-27/9/2015) που οργανώνει το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Χώρα της Άνδρου.

«Ο διαπρεπής αμερικανός καλλιτέχνης ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία ως ζωγράφος και στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη φωτογραφία, στην οποία οφείλει κατά κύριο λόγο και τη διασημότητά του. Παράλληλα ασχολήθηκε και με τη γλυπτική, τη χαρακτική, τον κινηματογράφο αλλά και τη δημιουργία αντικειμένων που επινόησε η δημιουργική του φαντασία.

Κατά τον André Breton, φίλο και συνοδοιπόρο του στο μεγάλο κίνημα του σουρεαλισμού, ο Man Ray υπήρξε από τους λίγους που κατάφεραν να αναδείξουν με την τέχνη του φακού μια ανέκδοτη θεματολογία η οποία, χωρίς να αφήνει κανέναν αδιάφορο, συναρπάζει, εκπλήσσει, αιφνιδιάζει.

Η Γυναίκα, ανώνυμη ή επώνυμη, καταξιωμένη ή αγνοημένη, μούσα ή ερωμένη, δημιούργημα ακόμα της φαντασίας του καλλιτέχνη απαθανατίζεται και αναδεικνύεται σε κυρίαρχη φιγούρα με κάθε μέσο και τρόπο σε ολόκληρη την πορεία της δημιουργίας του.

Ο επισκέπτης θα πλοηγηθεί στην εντυπωσιακή υπερπεντηκονταετή καλλιτεχνική πορεία του Man Ray (1912-1971) μέσα από 151 έργα όλων των ειδών: φωτογραφίες, ζωγραφικά έργα, χαρακτικά, σχέδια, γλυπτά και ready-mades. Θα αναγνωρίσει θρυλικές μορφές όπως την Gertrude Stein, την Peggy Guggenheim, την Kiki de Montparnasse, την Lee Miller, την Coco Chanel, την Ava Gardner, την Catherine Deneuve και άλλα δημοφιλή ονόματα της τέχνης, του θεάματος και της παρισινής κοσμικής ζωής...»