12/12/08

ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Moυσική από τα Δωδεκάνησα

Επιστημονική επιμέλεια: Λάμπρος Λιάβας
Αθήνα, Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων 2007
86 σελ., τιμή 25.00 € / στο βιβλιοπωλείο μας 21.25 €


Πρόκειται για νέα έκδοση με αναθεωρημένο κείμενο, ανανεωμένο εικαστικό υλικό και dvd, που εντάσσεται στο εκδοτικό πρόγραμμα του Ιδρύματος της Βουλής με τίτλο «Μουσικός χάρτης του Ελληνισμού». Το λεύκωμα αυτό, που επιμελήθηκε ο μουσικολόγος Λάμπρος Λιάβας, εκδόθηκε στο πλαίσιο της επετείου των 50 χρόνων από την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στο ελληνικό κράτος (1947). Θέμα του είναι η ιστορική και μουσικολογική διερεύνηση της δημοτικής μουσικής παράδοσης της Δωδεκανήσου, καθώς και η κατάδειξη της διαχρονικής παρουσίας και της ιστορικής και πολιτισμικής συνέχειας του ελληνισμού στον δωδεκανησιακό χώρο. Στο λεύκωμα καταγράφονται χαρακτηριστικά τραγούδια από τα νησιά της Δωδεκανήσου, τα οποία και ηχογραφούνται στους τρεις ψηφιακούς δίσκους (cd) που συνοδεύουν την έκδοση. Το λεύκωμα πλαισιώνεται από πλούσιο εικονογραφικό υλικό και εμπεριστατωμένα σημειώματα που φωτίζουν καίριες όψεις του λαϊκού πολιτισμού της Δωδεκανήσου. Το dvd κυκλοφόρησε για πρώτη φορά από τη Βουλή των Ελλήνων το 1997 σε βιντεοκασέτα.

Χορός σε πανηγύρι

«Τα νησιά και τα παράλια του Αιγαίου, στο σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης, αν και στην αρχαιότητα ήταν η γέφυρα ανάμεσα στον μουσικό κόσμο της αρχαίας Ελλάδας και την Ανατολή, από τον 13ο αιώνα στάθηκαν η πύλη εισόδου για τις επιδράσεις της Δύσης. Οι Φράγκοι ─δηλαδή Γάλλοι, Γενοβέζοι, και Βενετσιάνοι─, καταλαμβάνοντας το Αιγαίο μετά τις Σταυροφορίες, έφεραν μαζί τους και μελωδίες, μουσικές και ποιητικές φόρμες (ρίμα), χορούς (μπάλος) καθως και μουσικά όργανα (βιολί).
Ιδιαίτερη σημασία έχει η επικράτηση της ρίμας, με μορφή ομοιοκατάληκτων δίστιχων που πρωτοεμφανίστηκαν στην έντεχνη ποίηση της Κρήτης στα τέλη του 14ου αιώνα, για να επεκταθούν σταδιακά σε όλα τα νησιωτικά τραγούδια. Η ποιητική φόρμα της ρίμας αποτελεί σημαντικό στοιχείο διάκρισης ανάμεσα στη μουσική της στεριανής και της θαλασσινής Ελλάδας. Όπως μάλιστα σημειώνει ο Samuel Baud - Bovy, στην ηπειρωτική Ελλάδα ακόμη και τα τραγούδια που αναφέρονται στο Β' Παγκόσμιο πόλεμο και την Αντίσταση παραμένουν ανομοιοκατάληκτα με τριημίστιχη στροφή, ενώ στη νησιωτική Ελλάδα τα περισσότερα είναι δίστιχα ομοιοκατάληκτα...»

Ο Καλύμνιος λυράρης Ν. Βεζυρόπουλος,
δεκαετία 1920


ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Μουσική από την Ήπειρο

Επιστημονική επιμέλεια: Γιώργος Κοκκώνης
Αθήνα, Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων 2008
110 σελ., τιμή 30.00 € / στο βιβλιοπωλείο μας 25.50 €

Ο δεύτερος τόμος της σειράς «Μουσικός Χάρτης του Ελληνισμού» είναι αφιερωμένος στη μουσική από την Ήπειρο. Στο λεύκωμα παρουσιάζεται ο μουσικός πολιτισμός της Ηπείρου που ζει στη δική του διάσταση και εξελίσσεται διαρκώς, ενσωματώνοντας τις καινοτομίες, ανανεώνοντας την κοινωνική του εμβέλεια και πάντα αναπαράγοντας τις ιδιαιτερότητές του σε πολλαπλά επίπεδα. Το θέμα προσεγγίζεται σε συνάρτηση με τη φυσική γεωγραφία και την ανθρωπογεωγραφία του χώρου.
Ο «μουσικός χάρτης» διαμορφώνεται από τα μεγάλα μουσικά κέντρα και τα δίκτυα κίνησής τους, με στόχο τον πληρέστερο προσδιορισμό των περιοχών που έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Ταυτόχρονα, αναδεικνύεται το δίκτυο επιρροής των κέντρων αυτών προς τις περιφέρειες και τα τοπικά ιδιώματα.

Στους τρεις ψηφιακούς δίσκους (cds) που συνοδεύουν την έκδοση καταγράφονται χαρακτηριστικά τραγούδια της Ηπείρου. Το μεγαλύτερο μέρος του ηχητικού συνόλου προέρχεται από νέες ηχογραφήσεις που αναδεικνύουν τις ιδιαιτερότητες των τοπικών «σχολών» αλλά και τη πραγματικότητα των μουσικών πρακτικών. Πλαισιώνεται επίσης από κλασικές ηχογραφήσεις μεγάλων μουσικών οι οποίοι πρωταγωνίστησαν στη διαμόρφωση τεχνικής εκτέλεσης και ιδιωμάτων που σημάδεψαν τις επόμενες γενιές.



Διπλός χορός στα Θοδώριανα Άρτας


Φεγγαροπρόσωπη
Μωρή φεγγαροπρόσωπη, του ήλιου θυγατέρα
Συ μ’ έκανες κι αρνήθηκα και μάνα και πατέρα
Σύρε να πεις της μάνας σου, να κάνει κι άλλη γέννα
Να κάψει κι αλλουνών καρδιές, πως έκαψε και μένα

Μαύρα μάτια πω 'χεις κόρη, φαίνεται είσαι απ’ το Ζαγόρι
Μαύρα μάτια μαύρα φρύδια, ζωντανόν με τρων’ τα φίδια
Έρχομαι το φράχτη - φράχτη, βάσανα πω 'χεις αγάπη
Έρχομαι τον τοίχο - τοίχο, χαλασιάς κι αν σε πετύχω
Έρχομαι τη μάντρα - μάντρα και σε βρίσκω μ’ άλλον άντρα.

(Τραγούδι από τα Ιωάννινα)


Γάμος στο Δελβινάκι, 1963.
Στο κλαρίνο ο Πέτρος - Λούκας Χαλκιάς

Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ

Η Μάχη των Οχυρών, 6 - 10 Απριλίου 1941

Κωνσταντίνος Λαγός - Πλάτωνας Περαρής
Θεσσαλονίκη, Μουσείο Φωτογραφίας Δήμου Καλαμαριάς
«Χρήστος Καλεμκερής» 2008, 348 σελ., τιμή 63.90 € / στο βιβλιοπωλείο μας 54.31 €


Όταν στις 6 Απριλίου 1941 ο Χίτλερ έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιό του («Επιχείρηση Μαρίτα») για την κατάληψη της Ελλάδας, οι Έλληνες βρίσκονταν σε πόλεμο με την Ιταλία του Μουσολίνι ήδη πέντε μήνες. Οι διαδοχικές όμως ήττες των Ιταλών στο αλβανικό μέτωπο, με αποκορύφωμα την αποτυχία και της «Εαρινής Επίθεσης» τον Μάρτιο του 1941, κατέδειξαν ότι οι Ιταλοί δεν ήταν σε θέση να ανακόψουν την προέλασή του ελληνικού στρατού. Ο Χίτλερ τότε ανέλαβε να αποκαταστήσει το κλονισμένο κύρος του Άξονα αποφασίζοντας να εισβάλει στην Ελλάδα. Ενώ το σύνολο σχεδόν του αξιόμαχου των ελληνικών δυνάμεων αγωνιζόταν εναντίον των Ιταλών, μεγάλος αριθμός γερμανικών στρατευμάτων, εξοπλισμένων με τα τελειότερα μέσα που διέθετε η πολεμική μηχανή του Γ' Ράιχ στάλθηκε στη Βουλγαρία προκειμένου να εισβάλει στη συνέχεια στην ανατολική Μακεδονία και τη δυτική Θράκη.

Μεταξύ 6ης και 9ης Απριλίου 1941 οι Γερμανοί επιτέθηκαν ταυτόχρονα με όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις τους σε μια σειρά ελληνικών οχυρών που είχαν ανεγερθεί τα προηγούμενα χρόνια κατά μήκος των βόρειων ελληνικών συνόρων και απάρτιζαν τη λεγόμενη «Γραμμή Μεταξά». Οι λιγοστοί Έλληνες υπερασπιστές που επάνδρωναν τα οχυρά, με ελάχιστα μέσα και δίχως καμία ουσιαστική βοήθεια από τους συμμάχους Βρετανούς, προέβαλαν ηρωική αντίσταση στα συγκροτήματα της Ροδόπολης, του Ρούπελ, των Παλιουριώνων, του Ιστίμπεη, της Κελκαγιά και του Νευροκοπίου εκπλήσσοντας δυσάρεστα τους Γερμανούς. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι έλληνες στρατιώτες βρέθηκαν αποκομμένοι από την κεντρική διοίκηση και πολεμούσαν αυτόνομα αδιαφορώντας στο τέλος ακόμη και στις διαταγές συνθηκολόγησης ή υποχώρησης που εξέδωσε το ελληνικό επιτελείο στις 10 Απριλίου. Πολλές από τις φρουρές των οχυρών παραδόθηκαν μόνο μετά την κατάληψη της Θεσσαλονίκης, όταν ο αγώνας ήταν πλέον ανώφελος λόγω της επικείμενης περικύκλωσης τους από τις γερμανικές δυνάμεις.

Ομάδα Γερμανών καταδρομέων στην Καλαμπάκα
υποστηρίζουν με πολυβόλο την επίθεση των συναδέλφων τους
στην Ομορφοπλαγιά

Σήμερα, η ελληνική αντίσταση στη Μάχη των Οχυρών τον Απρίλιο του 1941 αποτελεί μια σχεδόν άγνωστη σελίδα της ελληνικής ιστορίας. Το ολιγοήμερο των μαχών και η γερμανική εισβολή στη Ρωσία μόλις δύο μήνες αργότερα (Ιούνιος 1941) επισκίασαν τις μάχες στη «Γραμμή Μεταξά» ενώ και οι ερευνητές είχαν στη διάθεσή τους ελάχιστες πρωτότυπες πηγές και φωτογραφικό υλικό. Η πλειονότητα των φωτογραφιών από τη γερμανική εισβολή στην Ελλάδα, τη μάχη της Κρήτης και την Κατοχή ελήφθησαν από γερμανούς φωτογράφους που εργάζονταν για τη ναζιστική προπαγάνδα και εκτελούσαν διατεταγμένη υπηρεσία με στόχο να απαθανατίσουν το «μεγαλείο» του γερμανικού στρατού για τις επερχόμενες γενιές.

Έτσι, οι περισσότερες γνωστές φωτογραφίες που σχετίζονται με τη Μάχη των Οχυρών απεικονίζουν Γερμανούς στρατιώτες να ποζάρουν δίπλα στα οχυρά μετά την παράδοση των φρουρών τους. Πρόκειται κυρίως για φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν σε γερμανικά βιβλία μετά τον πόλεμο και που εμφανίζονται τακτικά σε ελληνικά δημοσιεύματα με θέμα τον ελληνογερμανικό πόλεμο. Το παρόν βιβλίο φέρνει στο φως 400 ανέκδοτες φωτογραφίες του Μουσείου Φωτογραφίας «Χρηστός Καλεμκερής» του Δήμου Καλαμαριάς από τη Μάχη των Οχυρών και που δωρήθηκαν στο Μουσείο το 2007 από τον Κωνσταντίνο Λαγό. Οι περισσότερες από αυτές τις φωτογραφίες είναι πρωτότυπες και αδημοσίευτες. Η μεγάλη αξία τους έγκειται στο γεγονός ότι έχουν ληφθεί στην «πρώτη γραμμή» από Γερμανούς αξιωματικούς και οπλίτες.


Ομάδα καταδρομέων στη διάρκεια
επιχείρησης στον Υποτομέα Ρουπέσκο

Σε αντίθεση με τους επίσημους φωτογράφους της γερμανικής προπαγάνδας, οι ερασιτέχνες αυτοί φωτογράφοι απαθανάτιζαν στιγμιότυπα των μαχών δίχως να ελέγχονται από τη λογοκρισία, καθώς τις προόριζαν ως ενθύμια για τα προσωπικά τους λευκώματα. Αυτές οι ερασιτεχνικές φωτογραφίες θεωρούνται ιστορικά ως πιο σημαντικές από τις λεγόμενες "επίσημες", αφού δείχνουν το πραγματικό πρόσωπο του πολέμου, και όχι αυτό που επιθυμούσε να γνωστοποιήσει στο γερμανικό λαό, αλλά και διεθνώς, η ναζιστική προπαγάνδα. Μέσω αυτών των φωτογραφιών, που πλαισιώνονται από μια εμπεριστατωμένη ιστορική μελέτη, ο σύγχρονος αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να έρθει σε άμεση επαφή με άγνωστες πτυχές της ελληνογερμανικής σύρραξης, αλλά και να αντλήσει πολύτιμες πληροφορίες για τις μάχες, τις τοποθεσίες, τα μέσα που διέθεταν οι δύο αντίπαλοι, τους στρατιώτες και τους αξιωματικούς που συμμετείχαν στις επιχειρήσεις. Οι φωτογραφίες και το συνοδευτικό κείμενο αποτυπώνουν με τον πλέον ρεαλιστικό τρόπο την απίστευτη σκληρότητα των συγκρούσεων στα οχυρά, τόσο για τους Έλληνες όσο και για τους Γερμανούς.

10 Απριλίου 1941. Οι Γερμανοί του 2ου Τάγματος του 125ου Συντάγματος Πεζικού, με επικεφαλής τον Διοικητή τους Ταγματάρχη Ens, στο ύψωμα Γκολιάμα μόλις έχουν πληροφορηθεί ότι ο στρατηγός Μπακόπουλος υπέγραψε ανακωχή και ότι οι μάχες στη «Γραμμή Μεταξά» έληξαν

Στο ίδιο πλαίσιο, παρατίθενται αποσπάσματα από γερμανικές πηγές της περιόδου 1941-1943, οι οποίες περιλάμβαναν μαρτυρίες Γερμανών αξιωματικών και οπλιτών που συμμετείχαν στις επιχειρήσεις εναντίον των ελληνικών οχυρών και έως σήμερα παρέμεναν σχεδόν άγνωστες, αφού δεν δημοσιεύτηκαν ξανά μετά τον πόλεμο.

Απώτερος στόχος του παρόντος βιβλίου είναι να αποτελέσει αφετηρία ώστε η Μάχη των Οχυρών να έρθει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τόσο της επιστημονικής κοινότητας όσο και του ευρύτερου αναγνωστικού κοινού και να αναδειχτούν οι πρωταγωνιστές, ιδίως από την ελληνική πλευρά, που έλαβαν μέρος στις μάχες και αντιμετώπισαν με μοναδική αυταπάρνηση και αυτοθυσία την τελειότερη πολεμική μηχανή που είχε δει έως τότε η ανθρωπότητα.

5/12/08

CLOSE TO HOME [ΟΨΕΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ]

Ιδιαίτερα ευαίσθητες και ανθρώπινες πτυχές της μετανάστευσης που σχετίζονται με την πολιτισμική ταυτότητα, το sex trafficking, τις μετακινήσεις πληθυσμών και την προσ­φυ­γιά αναδεικνύει η έκθεση «Close to Home» που εγκαινιάζεται την Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008, ώρα 20:00, στο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ), Βασ. Όλγας 108.

Yuval Yairi, «Βαλίτσες γεμάτες μνήμες»

Η έκθεση περιλαμβάνει φωτογραφικά και οπτικοακουστικά έργα μιας ομάδας οκτώ καλλιτεχνών οι οποίοι δραστηριοποιούνται κυρίως στην ευρύτερη περιοχή της νοτιο-ανατολικής Ευρώπης. Πρόκειται για μια παραγωγή του Βρετανικού Συμβουλίου (στο πλαίσιο του ευρύτερου προγράμματός του «Living Together», με αντικείμενο τη μετανάστευση και τον Διαπολιτισμικό Διάλογο στην Ευρώπη), που πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης και στο θεματικό περιθώριο του Ευρωπαϊκού Έτους Διαπολιτισμικού Διαλόγου.

Επιμελήτρια της έκθεσης είναι η Harjeet Kaur, που θα παρίσταται στα εγκαίνια, μαζί με τον Ισραηλινό φωτογράφο Yuval Yairi.

Ένας από τους βασικούς στόχους της έκθεσης είναι να αποτελέσει την αρχή μιας έρευνας πάνω στην επίδραση που έχουν συγκεκριμένες μεταναστευτικές κοινότητες σε μια σύγχρονη κοινωνία που εξακολουθεί να παραμένει ανυποψίαστη για την ύπαρξή τους, εξετάζοντας παράλληλα τον τρόπο με τον οποίο οι μεταναστευτικές αυτές κοινότητες προσαρμόζονται και εξελίσσονται στις κοινωνικές δομές και στις συνθήκες του νέου τους περιβάλλοντος.

Η πρώτη παρουσίασή της έγινε στο Λονδίνο, ενώ η περιοδεία της ξεκίνησε από το Μπέλφαστ τον Μάιο του 2008, ακολουθώντας μια πορεία οκτώ διαφορετικών σταθμών στους οποίους, εκτός από τη Θεσσαλονίκη, περιλαμβάνονται η Σόφια, η Τυφλίδα, η Λευκωσία, η Γιερεβάν, το Βουκουρέστι και ο τελικός προορισμός της έκθεσης, η Κρακοβία.

Η έκθεση παρουσιάζει έργα των: David Creedon (Ιρλανδία), Yuval Yairi (Ισραήλ), Dana Popa (Μολδαβία), Γιώργο Γεωργίου (Κύπρος), Gülsün Karamustafa (Τουρκία), Ivor Prickett (Ουαλία), Piruza Khalapyan (Αρμενία) και Sejla Kameric (Βοσνία-Ερζεγοβίνη).

Dana Popa, «Όχι Natasha»

«Έχουμε συνηθίσει να αντικρίζουμε εικόνες σεξουαλικών σκλάβων στο χώρο εργασίας τους, σε οίκους ανοχής ή στους δρόμους. Η σειρά αυτή φωτογραφιών απεικονίζει μια διαφορετική ιστορία για θύματα εμπορίου πορνείας, που κατάφεραν να επιστρέψουν στα σπίτια τους και επιχειρεί να ανακαλύψει πώς αυτές οι γυναίκες διαχειρίζονται τα τραύματά τους σε έναν κόσμο που δεν γνωρίζει τι έχουν υποφέρει και πώς ζουν με το φόβο ότι η μητέρα ή ο σύζυγός τους μπορεί να μάθουν τι έχει συμβεί.»
Dana Popa, φωτογράφος, Μολδαβία

«Θέματα εθνικότητας κυριαρχούν, διαχωρίζοντας ανθρώπους με βάση τη φυλή, τη γλώσσα ή τη θρησκεία.­ Έτσι η σημασία της διαφοράς εντείνεται και οδηγεί στο φόβο και στην έλλειψη εμπιστοσύνης. Στην Κύπρο η διαμάχη κατέληξε σε απόλυτη διαίρεση, αναγκάζοντας μια ολόκληρη γενιά να μεγαλώσει χωρίς καμία επαφή με την άλλη κοινότητα, η οποία δαιμονοποιήθηκε μέσω αφηγήσεων και ιστοριών.»


Γιώργος Γεωργίου, φωτογράφος, Κύπρος

 George Georgiou, «Κύπρος: Ανάμεσα στις διαχωριστικές γραμμές»

«Περισσότεροι από 300.000 Σέρβοι έφυγαν από την Κροατία από το 1991 μέχρι το 1995, κατά τη διάρκεια του πολέμου της Κροατίας για ανεξαρτησία. Περίπου 200.000 από αυτούς ξεριζώθηκαν προς το τέλος του πολέμου στη στρατιωτική επιχείρηση της Κροατίας που είναι γνωστή ως Επιχείρηση Καταιγίδα. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη μετακίνηση πληθυσμού στην Ευρώπη από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Δώδεκα χρόνια αργότερα, και παρά τις αντιξοότητες, κάποιοι επιστρέφουν δειλά για να ξαναχτίσουν τις ζωές τους στην πατρίδα τους. Μέχρι σήμερα μόνο 120.000 Σερβοκροάτες έχουν επιστρέψει στην Κροατία, και από αυτούς, μόνο οι μισοί έχουν επιστρέψει για πάντα…»
Ivor Prickett, φωτογράφος, Ουαλία

«…Σε κάθε διαμάχη, οι υποχρεωτικές ανταλλαγές πληθυσμών ανάγκασαν χιλιάδες ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να επανεγκατασταθούν σε περιοχές που θεωρήθηκαν κατάλληλες - ωστόσο εντελώς ξένες σε αυτούς. Πολλοί γνώριζαν μόνο τη μητρική τους γλώσσα και δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν στο νέο τους περιβάλλον. Οι άνθρωποι αυτοί είχαν δώσει το κλειδί του σπιτιού τους σε γείτονες, με την ελπίδα ότι θα επέστρεφαν σύντομα, πράγμα που δεν έγινε ποτέ…»
Gülsün Karamustafa, καλλιτέχνης, Τουρκία

Gülsün Karamustafa,
«Ο Άποικος» (οπτικοακουστική εγκατάσταση διπλής οθόνης)

Η νέα αυτή διοργάνωση αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης συνεργασίας μεταξύ Βρετανικού Συμβουλίου και ΜΙΕΤ για την ενίσχυση του διαπολιτισμικού διαλόγου, με την οργάνωση και παρου­σίαση, πριν από μερικούς μήνες στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, της πολυσυζητημένης έκθεσης φωτογραφίας «City streets / Οι Δρόμοι της Πόλης».

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 30 Δεκεμβρίου 2008 και θα λειτουργήσει κανονικά την περίοδο των εορτών, με το εξής ωράριο: Τρίτη έως Πέμπτη, Σάββατο, Κυριακή 10:00 - 18:00, Παρασκευή 10:00 - 14:00 και 18:00 - 21:00, με ελεύθερη είσο­δο για το κοινό. Για ομαδικές επισκέψεις πρέπει να προηγείται συνεννόηση με το ΜΙΕΤ, τηλ. 2310 295.170-1.

Το πωλητήριο του Κέντρου θα λειτουργεί με το ακόλουθο ωράριο:
Δευτέρα έως Παρασκευή 09:00 - 14:30
25/12/2008, 26/12/2008, 1/1/2009 και 6/1/2009 κλειστά.

Ivor Prickett,
«Η Ηρεμία μετά την Καταιγίδα: Οι εκτοπισμένοι Σέρβοι της Κροατίας»

Παράλληλη εκδήλωση
Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου, ώρα
19:00
Στο πλαίσιο της έκθεσης «Close to Home» οργανώνεται ανοιχτή συζήτηση σχετικά με τους διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης του Διαπολιτισμικού Διαλόγου μέσα από τη φωτογραφία, τη δημιουργική γραφή και τη δημιουργία ψηφιακών ιστοριών, με τη συμμετοχή ενός πάνελ ειδικών από τον χώρο της φωτογραφίας και των ΜΜΕ.