ΝΕΛΛΗ ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΥ. Η ΖΑΛΑΔΑ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ. Η ΣΑΓΗΝΗ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ

Νέλλη Ανδρικοπούλου

Η ζαλάδα των χρωμάτων. Η σαγήνη  της στιγμής

Ζωγραφιές και σχέδια

Κείμενα: Νέλλη Ανδρικοπούλου, Σπύρος Μοσχονάς

Επιμέλεια καταλόγου: Διονύσης Καψάλης, Κωνσταντίνος Φιολάκης

Αθήνα, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης 2014

191 σελ. με 151 έγχρωμες και α/μ εικόνες

ISBN 978-960-250-598-4

Τιμή 35,00 € / στο βιβλιοπωλείο μας 31,50 €

Η έκδοση αυτή πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της ομώνυμης έκθεσης που διοργάνωσε το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης στον εκθεσιακό χώρο του Μεγάρου Εϋνάρδου (27 Μαρτίου έως 29 Απριλίου 2014). Παρουσιάζονται έργα από τη συλλογή της Νέλλης Ανδρικοπούλου, που χρονολογούνται από τα νεανικά της χρόνια μέχρι και σήμερα. Τα έργα αυτά η ίδια τα διαχώρισε σε ενότητες και τα διαφύλαξε, έχοντας βαθιά συναίσθηση ότι πρόκειται για σημαντικό κομμάτι της ζωής της, παρά τον ευκαιριακό, εντέλει, χαρακτήρα της εικαστικής της δημιουργίας. Με την έκδοση αυτού του τόμου αποκαλύπτεται η ξεχασμένη ζωγράφος Νέλλη Ανδρικοπούλου.

Αυτοπροσωπογραφία, 1948. Τέμπερα σε χαρτί, 24,5 x 30,5 εκ. 

Ανήκει στην καλλιτέχνιδα,© για τη φωτογραφία: Ιωάννα Μωραΐτη

Στο προλογικό σημείωμά του ο Σπύρος Μοσχονάς σημειώνει: «Μέσα από τα έργα της Ανδρικοπούλου ο ερευνητής, ο ιστορικός ή ο θεατής έρχονται αντιμέτωποι με μια αφανή έως σήμερα αλλά οξυδερκή μαρτυρία, που ανασταίνει μια ολόκληρη εποχή μέσα από μια σχεδόν ιδιωτική ματιά· πορτρέτα φίλων, σχέδια από το Παρίσι ή από το φιλόξενο εργαστήριο της Μελά ή το σπίτι του Μόραλη ρίχνουν φως σε διεργασίες, φιλίες, αγάπες και συναδελφικά μαχαιρώματα. Η αποτύπωση των νησιών του Αιγαίου φέρνει στο φως μια άλλη Ελλάδα, παρθένα ακόμη από την τουριστική έκρηξη του ’60: τη Μύκονο ως γραφικό ψαροχώρι, τη Σίφνο με τις ιδιαίτερες μάντρες της ή την Πάρο με την αρχιτεκτονική της. Πρωτίστως όμως, μέσα από τα έργα αυτά αποκαλύπτεται μια αξιόλογη, άγνωστη έως σήμερα, εκπρόσωπος των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων της νεοελληνικής τέχνης, μια γλύπτρια και ζωγράφος που βίωσε το προπολεμικό και μεταπολεμικό περιβάλλον της Σχολής Καλών Τεχνών και είχε την ευκαιρία να δει από κοντά τον μαγικό, για τα νεανικά της μάτια, κόσμο του Παρισιού και το εκεί καλλιτεχνικό κλίμα, ενώ μετά την πρόωρη επιστροφή της από τη Γαλλία ευτύχησε να συμμετάσχει σε μια από τις πιο σημαντικές καλλιτεχνικές συντροφιές της ελληνικής τέχνης, τον Αρμό».

 Άντρας που τρέχει στο Σέντραλ Πάρκ της Νέας Υόρκης, 1981. 

Μαρκαδόροι σε χαρτί, 39,8 x 29,2 εκ. Συλλογή ΜΙΕΤ

Η Νέλλη Ανδρικοπούλου γεννήθηκε το 1921 στην Κωνσταντινούπολη. Το 1936 η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα. Το 1939 γράφτηκε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και το 1943 μπήκε στο εργαστήριο του Μιχάλη Τόμπρου, προκειμένου να σπουδάσει γλυπτική. Τα Χριστούγεννα του 1945 σαλπάρισε –μαζί με αρκετούς άλλους- με το θρυλικό λίμπερτυ «Ματαρόα» και έμεινε στο Παρίσι σπουδάζοντας γλυπτική. Εκεί, τον Μάιο του 1947, εξέθεσε γλυπτικά και ζωγραφικά της έργα στην Πανεπιστημιούπολη, μαζί με άλλους Έλληνες υποτρόφους, τον Κώστα Κουλεντιανό, τον Μέμο Μακρή κ.ά. Στα τέλη του 1947 επέστρεψε στην Αθήνα και το 1949 έγινε μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας «Αρμός». Έλαβε μέρος –με ζωγραφικά έργα και σχέδια- στην έκθεση της ομάδας, στο Ζάππειο, τον Δεκέμβριο του 1949, καθώς και στην έκθεση που πραγματοποίησε ο «Αρμός» στη Θεσσαλονίκη, τον Μάιο του 1950. Είχε ήδη γνωρίσει τον Νίκο Εγγονόπουλο στην Πανελλήνιο του 1948, τον οποίο και παντρεύτηκε τον Μάρτιο του 1950. Ο γάμος της με τον Εγγονόπουλο την απομάκρυνε σταδιακά από την τέχνη. Το 1954 το ζευγάρι χώρισε και η Ανδρικοπούλου ξεκίνησε μια νέα σταδιοδρομία ως ξεναγός, συνεχίζοντας να ζωγραφίζει και, κυρίως, να σχεδιάζει. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 χρονολογείται το πλούσιο μεταφραστικό και λογοτεχνικό της έργο, με τα βιβλία της να έχουν περισσότερο αυτοβιογραφικό χαρακτήρα, όπως τα Επί τα ίχνη του Εγγονόπουλου (Ποταμός, 2003) και Το ταξίδι του ‘Ματαρόα’ (Εστία, 2007).