ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ

ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ
ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ / 15ΟΣ ─ 17ΟΣ ΑΙΩΝΑΣ

Επιστημονική επιμέλεια: Γιώργος Τόλιας
Κείμενα: Δημήτρης Δημητρόπουλος,
Στέφανος Κακλαμάνης, Βίκτωρ Θ. Μελάς,
Νίκος Μπελαβίλας, Αναστασία Στουραΐτη,
Γιώργος Τόλιας
Αθήνα, Αρχείο Χαρτογραφίας του Ελληνικού Χώρου / Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης 2010
271 σελ. με 115 έγχρωμες και 87 α/μ εικόνες
Τιμή πανόδετου 55.52 €, τιμή χαρτόδετου 45.43 €
Έκπτωση 10%, τελική τιμή πανόδετου 49.96 €
Τελική τιμή χαρτόδετου 40.88 €



Η έκδοση αυτή πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της ομώνυμης έκθεσης παλαιών χαρτών του Αιγαίου Πελάγους, που διοργάνωσε το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης στον εκθεσιακό χώρο του Μεγάρου Εϋνάρδου (11 Νοεμβρίου 2010 έως 29 Μαΐου 2011). Το Αρχείο Χαρτογραφίας του Ελληνικού Χώρου ιδρύθηκε το 2002 με τη δωρεά του Βίκτωρος και της Νιόβης Μελά.

Η έκθεση παρουσιάζει τις εικόνες του Αιγαίου, όσες αποτυπώθηκαν σε χάρτες και γεωγραφικά έργα κατά τους πρώιμους νεότερους χρόνους.

Hendrik Donker, Άμστερνταμ 1659.
Επιχρωματισμένη χαλκογραφία, 39,7 x 51 εκ.

Πρόκειται για μια καθοριστική περίοδο, καθώς από τον ύστερο Μεσαίωνα, στο πλαίσιο της λατινικής κυριαρχίας σε ακτές και νησιά του Αιγαίου, οικοδομείται και σταδιακά παγιώνεται η γεωγραφική έννοια και η χαρτογραφική εικόνα του «Αρχιπελάγους», της λειτουργικής ενότητας των ακτών και των νησιών του Αιγαίου, μιας ενότητας με οικονομικό, γεωγραφικό και εξουσιαστικό χαρακτήρα. Με τη σειρά της, η οθωμανική κατάκτηση επικάθεται στο «Αρχιπέλαγος» των Λατίνων και ολοκληρώνει την πολιτική του ενοποίηση, μετατρέποντάς το σε «οθωμανική λίμνη».

Sebastian Munster, Βασιλεία 1558.
Επιχρωματισμένη ξυλογραφία, 25,5 x 34,6 εκ.

Η χρονική περίοδος που καλύπτεται από την έκθεση αρχίζει με την εμφάνιση του Αιγαίου ως ειδικού θέματος στη δυτική χαρτογραφία κατά τον ύστερο Μεσαίωνα και σταματά με την πλήρη ένταξή του στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Σκοπός της έκθεσης είναι να παρουσιάσει τη σχετική με το Αιγαίο χαρτογραφική παραγωγή και να την εντάξει στο ιστορικό της πλαίσιο. Να αναδείξει δηλαδή τους λόγους για τους οποίους σχεδιάστηκαν και κυκλοφόρησαν οι χάρτες του Αιγαίου και να φωτίσει τις ποικίλες ανάγκες ─πρακτικές, γνωστικές ή ενημερωτικές─ που καλύπτουν οι χάρτες. Κυρίως όμως να ερμηνεύσει τη συγκρότηση και τη λειτουργία της εικόνας του Αιγαίου που πρότειναν οι χαρτογράφοι, και η οποία τελικά εντυπώθηκε στις συνειδήσεις του κοινού. Την εικόνα αυτή την υφαίνουν ποικίλες προσεγγίσεις: οι εμπειρικές χαρτογραφήσεις των εμπορευόμενων ναυτικών, οι λόγιες εξακριβώσεις των κοσμογράφων, οι χαρτογραφικές πρακτικές των μηχανισμών της αποικιακής εξάπλωσης. Οι προσεγγίσεις αυτές λειτουργούν ταυτόχρονα και συμπληρώνουν η μία την άλλη. Μέσα από αυτές αναδύονται τα επάλληλα δίκτυα που ορίζουν την ενότητα του χώρου, καθώς και η σύνθετη αλληλεπίδραση της οικονομίας, της πολιτικής και της ιστορίας στη διαμόρφωση της γεωγραφικής οπτικής.

Giovanni Francesco Camocio, Citta di Scio, Βενετία 1574.
Επιχρωματισμένη χαλκογραφία, 16,4 x 21,4 εκ.

Όπως σημειώνει στον πρόλογό του ο Βίκτωρ Θ. Μελάς, «από τότε που κατοικήθηκαν τα νησιά του και τα παράλιά του το Αιγαίο ήταν θάλασσα που δεν αποτελούσε εμπόδιο αλλά γέφυρα επικοινωνίας για όσους είχαν εγκατασταθεί στις ακτές του. Και όχι μόνο, όταν υπάρχουν πλέον αποδείξεις ότι από νωρίς το Αιγαίο διαδραμάτιζε το ρόλο του κέντρου μεταξύ τριών ηπείρων». Στο εισαγωγικό σημείωμά του, ο Γιώργος Τόλιας επισκοπεί τη διαδοχή των θαλασσινών κοινοπολιτειών του Αιγαίου μέσα στον ιστορικό χρόνο.

Κλαύδιος Πτολεμαίος / Sebastian Munster, Βασιλεία 1552.
Επιχρωματισμένη ξυλογραφία, 25,4 x 32,8 εκ.

Ο Νίκος Μπελαβίλας αναλύει το σύνθετο ζήτημα των εγκαταστάσεων στον χώρο του Αιγαίου από τον ύστερο Μεσαίωνα και μετά, ερμηνεύοντας την ανάπτυξη του οικιστικού δικτύου του Αιγαίου σε συνάρτηση με τα ποικίλα δίκτυα επικοινωνιών, ενώ ο Δημήτρης Δημητρόπουλος φωτίζει τις ιδιότυπες οικονομικές, κοινωνικές και εξουσιαστικές σχέσεις που αναπτύχθηκαν στα νησιά και τις ακτές του Αιγαίου κατά την περίοδο μετάβασης από τη λατινική στην οθωμανική κυριαρχία. Η Αναστασία Στουραΐτη αναλύει τις χρήσεις και τις λειτουργίες της έντυπης βενετικής χαρτογραφίας του Αιγαίου στο πλαίσιο των εξουσιαστικών μηχανισμών της μητρόπολης. Τέλος, ο Στέφανος Κακλαμάνης προχωρά στην αναλυτική τεκμηρίωση της χαρτογραφικής αφήγησης της ναυμαχίας της Παροναξίας (1651), όπως αυτή αποτυπώθηκε στους χάρτες των βενετών αξιωματικών που συμμετείχαν σε αυτήν.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΠΑΖΑΡΙ

ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΠΑΖΑΡΙ
Ε.Λ.Ι.Α. - Μ.Ι.Ε.Τ.
ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Στο χριστουγεννιάτικο παζάρι του Ε.Λ.Ι.Α. - Μ.Ι.Ε.Τ.

θα βρείτε όλες τις εκδόσεις του Ε.Λ.Ι.Α.

με έκπτωση έως και 50%,
είδη δώρων εμπνευσμένα από τις συλλογές του,
χριστουγεννιάτικα στολίδια και κάρτες,
το ημερολόγιο του 2011
και, όπως πάντα, το γούρι του 2011
(αντίγραφο τυπογραφικού κοσμήματος
από έντυπο του 19ου αιώνα)

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου από 11:00 έως 20:00
Σάββατο 4 Δεκεμβρίου από 11:00 έως 17:00
Κυριακή 5 Δεκεμβρίου από 11:00 έως 15:00

Ένα τριήμερο φιλικής συνάντησης με καφέ
και χριστουγεννιάτικα κεράσματα

στο βιβλιοπωλείο του Μ.Ι.Ε.Τ.
Τσιμισκή 11
Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 288036

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΤΟΥ ΜΙΕΤ

ΣΥΝΑΥΛΙΑ
Τετάρτη 1η Δεκεμβρίου 2010, 8μμ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ
βιολοντσέλο

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣ:

J. S. Bach (1685─1750)
2η σουίτα, BWV 1008

Prélude
Allemande
Courante
Sarabande
Menuet I & II
Gigue

Ernest Bloch(1880─1959)
3η σουίτα (1957)

Allegro deciso
Andante
Allegro

Benjamin Britten (1913─1976)
3η σουίτα, op. 87

Introduzione, lento
Marcia, allegro
Canto, con moto
Barcarolla, lento
Dialogo, allegretto
Fuga, andante espressivo
Recitativo, fantastico
Moto perpetuo, presto
Passacaglia, lento solenne

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και πήρε τα πρώτα μαθήματα βιολοντσέλου σε ηλικία έντεκα ετών από τον Μ. Καζαμπάκα στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Μετά την αποφοίτησή του συνέχισε τις σπουδές του στην Ανώτατη Σχολή Τεχνών (Hochschule der Künste) του τότε Δυτικού Βερολίνου, στην τάξη του Βόλφγκανγκ Μπέχτερ, απ’ όπου πήρε το δίπλωμα βιολοντσέλου. Μελέτησε επίσης δίπλα στον Φρήντριχ Ζέλχαϊμ και τη Ναταλία Σακόφσκαγια. Έχει εμφανιστεί επανειλημμένως με ατομικά ρεσιτάλ, συναυλίες μουσικής δωματίου και με το Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής υπό τον Θ. Αντωνίου. Η ιδιαίτερη ενασχόλησή του με τη σύγχρονη μουσική απέδωσε πολλές εκτελέσεις νέων έργων, ακόμη και ως «παγκόσμια πρώτη», όπως και τη σύνθεση έργων αφιερωμένων σ’ αυτόν. Έχει συμπράξει με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, την Κρατική και Δημοτική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης και τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Σόφιας. Έχει επίσης ηχογραφήσει για την Ελληνική Ραδιοφωνία/Τηλεόραση και για τη Ραδιοφωνία του Βερολίνου. Είναι μέλος της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών και διδάσκει στο ωδείο «Φ. Νάκας». Είναι πτυχιούχος Χημείας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και διδάκτωρ του τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου. Ως συνθέτης έχει στο ενεργητικό του μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο.

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΤΟΥ ΜΙΕΤ
Τσιμισκή 11, Θεσσαλονίκη

ΤΟΝΙΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ / ΕΡΓΑ 1947-2010

Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης παρουσιάζει την έκθεση

ΤΟΝΙΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ / ΕΡΓΑ 1947-2010

από τις 25 Νοεμβρίου 2010 στο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης (Βασ. Όλγας 108)

Η πρώτη αναδρομική έκθεση της σημαντικής χαράκτριας Τόνιας Νικολαΐδη, που πρωτοπαρουσιάστηκε από το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης στην Αθήνα και χαιρετίστηκε από το σύνολο, σχεδόν, του αθηναϊκού Τύπου ως πραγματική προσφορά στην εικαστική κίνηση της πρωτεύουσας, μεταφέρεται στο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης του ΜΙΕΤ (Βασ. Όλγας 108). Στην έκθεση, που εγκαινιάζεται την Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010 στις 20:00, παρουσιάζονται περίπου 75 έργα της χαράκτριας από τα φοιτητικά της χρόνια στην ΑΣΚΤ (1946-1952) –στο εργαστήριο χαρακτικής του Γιάννη Κεφαλληνού– έως τα τελευταία έργα της, τα ψηφιακά τυπώματα του 2010.

Θάλασσα, άμμος και φως Ι. Πρωινό,1979
Λινολαιογραφία και ανάγλυφο, 48 x 63,5 εκ.

Από τα τέλη της δεκαετίας του ’70, η Τόνια Νικολαΐδη χαράζει και τυπώνει τα έργα της συνδυάζοντας τη λινολαιογραφία, το ανάγλυφο, τη μεταξοτυπία, καθώς και τη φωτογραφία, όπου όμως πάντα σημαντικό ρόλο παίζει το χρώμα και η επιφάνεια. Εικόνες της θάλασσας, αμμουδιές, φλεγόμενα ξύλα, χάρτινα καράβια και πουλιά στοιχειοθετούν τη θεματολογία της. Πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο άνθρωπος σε δύο μόνο σειρές της, Έρχονται άλλοι όμοιοι με εμάς, αλλά δεν θα είμαστε εμείς, Ι και II, όμως η παρουσία του ανθρώπου, η αύρα του, υπάρχει σχεδόν παντού.

Δουλεύει τα έργα της κυρίως σε σειρές (δίπτυχα, τρίπτυχα, τετράπτυχα, π.χ. Θάλασσα, άμμος και φως, 1983, Ρέκβιεμ για ένα δέντρο, 1988-1995, Εικόνες νερού, 1995), όπου η μία εικόνα διαδέχεται την άλλη με καθεμιά χωριστά και όλες μαζί να διηγούνται μια ιστορία ─γιατί, τελικά, όπως λέει η ίδια, αυτό έψαχνε και ψάχνει πάντα. Να διηγείται κάτι στον εαυτό της και στους άλλους.

Ιθάκη ή η Άννα και το όνειρο φυγής, [1959]
Ξυλογραφία σε όρθιο και πλάγιο ξύλο, 34,2 x 35,3 εκ.

Στον πρόλογο του καταλόγου που συνοδεύει την έκθεση η Τόνια Νικολαΐδη αναφέρει: «Την εκδήλωση αυτή δεν την αποκαλώ έκθεση χαρακτικής, παρόλο που τα έργα έχουν πραγματοποιηθεί με τις τεχνικές της χάραξης και της εκτύπωσης. Γιατί στόχος μου δεν είναι ούτε να προβάλω τις τυχόν ικανότητές μου στο χώρο της χαρακτικής, ούτε να πείσω πως άνοιξα νέους δρόμους …. Στόχος μου είναι να φανεί η διαδρομή μου στο χώρο της τέχνης. Να δείξω, και να δω κι εγώ η ίδια, τι πρόλαβα να πραγματοποιήσω μέσα στο θόρυβο της ζωής και στη σύντομη διάρκειά της. Ποια ήμουν.

Χάρτινα πουλιά στην ακρογιαλιά, 1984
Λινολαιογραφία και ανάγλυφο, 84×61 εκ.

Ανήκω σ’ αυτούς που πιστεύουν πως δεν έχει σημασία με ποια γλώσσα εκφράζεται ο καλλιτέχνης, αλλά τι εκπέμπει το έργο του. Σημασία έχει να μπορέσει ο καλλιτέχνης να βγάλει από μέσα του τον αληθινό του κόσμο, και ο κόσμος του αυτός να μπορέσει να συνομιλήσει με τους κόσμους των άλλων και μαζί να πορευτούν για λίγο στη μαγεία. Αυτό είναι το ζητούμενο.

Ρέκβιεμ για ένα δέντρο, 1991
Λινολαιογραφία και ανάγλυφο, 67,5 x 98,5 εκ.

[…] Θέλω να χειρίζομαι την πραγματοποίηση της εικόνας μου ελεύθερη από περιορισμούς και από συμβατικά "πρέπει" και ξένα καλούπια. Μεταχειρίζομαι ό,τι νομίζω πως εξυπηρετεί το όραμά μου, όποιο μέσο, όποια τεχνική μπορώ, χωρίς να νοιάζομαι ποια ταμπέλα θα μου κρεμάσουν κάποιοι. Μ’ ενδιαφέρει να είμαι ένας ενδιαφέρων καλλιτέχνης, που εκφράζει την αλήθεια του. Μ’ ενδιαφέρει να ευχαριστηθώ εγώ ─και αν επικοινωνήσουν κι άλλοι με το έργο μου, ακόμα καλύτερα. Έτσι πορεύτηκα».

Έρχονται άλλοι, όμοιοι με εμάς, αλλά δεν θα είμαστε εμείς
Μεικτή τεχνική, 96 x 200 εκ.

Ο Τάκης Μαυρωτάς σημειώνει για την τεχνική και το έργο της χαράκτριας σε κείμενό του στον κατάλογο της έκθεσης: «Συνειδητά αποφεύγει κάθε δεξιοτεχνία και κάθε τυπική παραδοσιακή τεχνική, γιατί αυτό που την ενδιαφέρει είναι η ελευθερία της έκφρασης. Η χαρακτική της διακρίνεται από την απλότητα, τη διαύγεια, τη σαφήνεια και τη λιτότητα. Με μετρημένες χαράξεις, αφού αντιστρατεύεται τις παραμορφώσεις, αποκαλύπτει τον συγκινησιακό της στοχασμό. Έντονες χρωματικές αντιπαραθέσεις, σχέδιο και πλαστικότητα αποκαλύπτουν την ευαισθησία και την επιθυμία της να προσεγγίσει την ουσία της ανθρώπινης ζωής. […] Το χαρακτικό της έργο στο σύνολό του … αποκαλύπτει τη μοναδικότητά του, μια πραγματικότητα ονειρική, που δεν σημαίνει όμως ότι είναι λιγότερο αληθινή».

Η Τόνια Νικολαΐδη κατάγεται από την Ιθάκη. Γεννήθηκε το 1927 στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ (1946-1952) ζωγραφική, με δάσκαλο τον Ουμβέρτο Αργυρό, και χαρακτική στο εργαστήριο του Γιάννη Κεφαλληνού. Έχει παρουσιάσει το έργο της σε πολλές ατομικές εκθέσεις (1979-2009). Συνεχής επίσης είναι η παρουσία της σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Σημειώνουμε ενδεικτικά τη συμμετοχή της στις Πανελληνίους του Ζαππείου, καθώς και στις διεθνείς Μπιεννάλε και Τριεννάλε Χαρακτικής (Αλεξάνδρειας, Βελιγραδίου, Κρακοβίας, Λιουμπλιάνας, Φρέντρικσταντ Νορβηγίας κ.ά.). Έχει διακριθεί με πολλά βραβεία και επαίνους: πρώτο βραβείο και χρυσό μετάλλιο (Μπιεννάλε Αλεξάνδρειας, 1980), χρυσό μετάλλιο (Μπιεννάλε Φρέντρικσταντ, Νορβηγία 1989), βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1999) κ.ά..

Η έκθεση στο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης θα διαρκέσει έως τις 23 Ιανουαρίου 2011 και θα λειτουργεί με το εξής ωράριο: Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Σάββατο και Κυριακή 10:00 - 18:00, Παρασκευή 10:00 - 14:00 και 18:00 - 21:00 (Δευτέρα κλειστά), με ελεύθερη είσο­δο για το κοινό. Για ομαδικές επισκέψεις παρακαλούμε να προηγείται συνεννόηση με το ΜΙΕΤ, τηλ. 2310 295.170-1.

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ

Ιστορία και Θρύλος

Επιμέλεια: Άννα Καραπάνου

Αθήνα, Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία 2010

155 σελ., τιμή 20.00 €, έκπτωση 10%

Τελική τιμή 18.00 €

Ο παρών κατάλογος εκδόθηκε με αφορμή την ομότιτλη έκθεση που διοργανώθηκε από το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων (17/6/2010 μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου) για τον εορτασμό της επετείου των 2.500 χρόνων από τη Μάχη του Μαραθώνα. Σκοπός είναι να παρουσιάσει τους δύο αντίπαλους κόσμους ─τον κόσμο των ελληνικών πόλεων και της περσικής αυτοκρατορίας─ στις παραμονές της μάχης, τη μάχη, αλλά και τη σημασία της τόσο κατά την αρχαιότητα όσο και κατά τη νεότερη εποχή.

Η μάχη του Μαραθώνα ήταν μια από τις κρισιμότερες μάχες του αρχαίου κόσμου και η έκβασή της προσδιόρισε καθοριστικά την ιστορία της Ελλάδος αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης. Θα γίνει σημείο αναφοράς κατά την αρχαιότητα, θα λειτουργήσει ως πρότυπο στον αγώνα της Ανεξαρτησίας από τους Τούρκους. Ο χώρος της μάχης θα μείνει στη συλλογική μνήμη των αρχαίων Ελλήνων αλλά και των λογίων, των ποιητών και των ζωγράφων ανά τους αιώνες κι ως τις μέρες μας ως τόπος της ανδρείας, του θαύματος και του θρύλου. Όπως έγραψε ο λόρδος Βύρων, «Marathon became a magic word». Τέλος ο θρύλος του μαραθωνοδρόμου Φειδιππίδη θα συγκινήσει ποιητές, θα επιβάλει τον μαραθώνιο ως αγώνισμα στους Ολυμπιακούς αγώνες στους νεότερους χρόνους και θα εμπνεύσει το σύγχρονο παγκόσμιο κίνημα των μαραθωνοδρομιών.

Θνήσκων Έλληνας οπλίτης από το ανατολικό αέτωμα
του ναού της Αφαίας στην Αίγινα, περ. 500 π.Χ.
Munich, Glyptothek

Στην έκβαση της μάχης υπέρ των Ελλήνων καθοριστική σημασία είχαν δυο παράγοντες: Αφενός η στρατηγική ιδιοφυΐα του Μιλτιάδη, που εφάρμοσε μια εξαιρετική τακτική πολέμου και αφετέρου οι οπλίτες, που εφάρμοσαν το σχέδιο μάχης με πειθαρχία, αισθάνονταν ελεύθεροι πολίτες μιας δημοκρατικής πολιτείας, που πολεμούσαν όχι για κάποιον ηγέτη, αλλά μάχονταν πολύ συγκεκριμένα και απτά «υπέρ βωμών και εστιών».

Η εμπειρία της μάχης επιτάχυνε τις διεργασίες για τη διεύρυνση των δημοκρατικών θεσμών στην Αθήνα και για την αντίστοιχη υποχώρηση της τυραννίδας σε πολλές ελληνικές πόλεις. Κυρίως όμως ενίσχυσε τη διάθεση όλων των Ελλήνων να συνεργασθούν για να αντιμετωπίσουν τον κοινό κίνδυνο από την Ανατολή.

Τμήμα της Ζωφόρου των Τοξοτών στο παλάτι του Δαρείου Α΄ στα Σούσα. Πίνακας από εμφυαλωμένες πλίνθους, περ. 510 π.Χ.
Paris, Musée du Louvre

Το υλικό παραχωρήθηκε από το Αρχαιολογικό Μουσείο Μαραθώνα, το Μουσείο Ολυμπίας, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Μουσείο Ακροπόλεως, το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων, το Μουσείο Μπενάκη, το Βρετανικό Μουσείο, το Μουσείο της Πόλης της Μπρέσια, την ΕΡΤ και το Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο, την Εν Αθήναις Αρχαιολογική Σχολή, τη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη και πολλούς άλλους φορείς.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΚΑΙ Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ

Επιμέλεια κειμένων: Ζέτα Λιβιεράτου
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Ραχήλ Μισδραχή-Καπόν
Μεταφράσεις: Πύρρος Μερκούρης
Αθήνα, Εκδόσεις Καπόν 2010
128 σελ., τιμή 26.00 €
Έκπτωση 10%, τελική τιμή 23.40 €

Πρόκειται για τον κατάλογο (ελληνικά-αγγλικά) της ομότιτλης έκθεσης που πραγματοποιήθηκε στο Ζάππειο Μέγαρο (23-31 Οκτωβρίου 2010) με αφορμή την επέτειο των 2.500 χρόνων από τη Μάχη του Μαραθώνα.

Η Μάχη του Μαραθώνα με τη θριαμβευτική νίκη των Αθηναίων εναντίον των Περσών το 490 π.Χ. συνιστά ορόσημο για την ελληνική αλλά και για την παγκόσμια Ιστορία. Σε αυτή τη μάχη αναμετρήθηκαν όχι μόνο δύο στρατοί αλλά δύο πολιτισμοί με διαφορετικά συστήματα αξιών. Η επικράτηση των Ελλήνων στους Περσικούς Πολέμους (490-479 π.Χ.) ήταν αποτέλεσμα του κοινού αγώνα τους υπερασπίζοντας, για πρώτη φορά, ως έθνος τα πάτρια εδάφη και το ύψιστο αγαθό της ελευθερίας.

Αθηναίος οπλίτης μονομαχεί με Πέρση πολεμιστή
Λεπτομέρεια από ερυθρόμορφο αμφορέα, περ. 480-470 π.Χ.
Νέα Υόρκη, Μητροπολιτικό Μουσείο

Το νέο πολίτευμα των Αθηνών, η Δημοκρατία, κατόρθωσε να αναδείξει ικανούς πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις της νίκης. Μέσα από τις σελίδες της έκδοσης αναβιώνουν με γλαφυρότητα, πλαισιωμένα από πλούσιο και αντιπροσωπευτικό εικονογραφικό υλικό, τα ιστορικά γεγονότα και η επίδρασή τους στην εξέλιξη του ελληνικού πολιτισμού και στην ανάδειξη της δύναμης, της εξάπλωσης και της διάρκειάς του στο διάβα των αιώνων.